κραταιγύαλος: Difference between revisions
κρεῖττον σιωπᾶν ἐστιν ἢ λαλεῖν μάτην → it's better to keep silence than to speak without reason (Menander)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2") |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />aux membres robustres, <i>càd</i> aux pièces fortement assujetties.<br />'''Étymologie:''' [[κράτος]], [[γύαλον]]. | |btext=ος, ον :<br />aux membres robustres, <i>càd</i> aux pièces fortement assujetties.<br />'''Étymologie:''' [[κράτος]], [[γύαλον]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κραταιγύαλος -ον [κράτος, γύαλον] met sterke platen (van een pantser). | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κρᾰταιγύᾰλος:''' состоящий из крепких выпуклых половин, т. е. крепкий, прочный (θώρηκες Hom.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 24: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κρᾰταιγύᾰλος:''' -ον ([[γύαλον]]), αυτός που έχει ισχυρό θώρακα, σε Ομήρ. Ιλ. | |lsmtext='''κρᾰταιγύᾰλος:''' -ον ([[γύαλον]]), αυτός που έχει ισχυρό θώρακα, σε Ομήρ. Ιλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=κρᾰται-γύᾰλος, ον [[γύαλον]]<br />with [[strong]] plates, Il. | |mdlsjtxt=κρᾰται-γύᾰλος, ον [[γύαλον]]<br />with [[strong]] plates, Il. | ||
}} | }} |
Revision as of 23:40, 2 October 2022
English (LSJ)
[ῠ], ον<, with strong γύαλα, strongly arched, θώρηκες Il.19.361.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux membres robustres, càd aux pièces fortement assujetties.
Étymologie: κράτος, γύαλον.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κραταιγύαλος -ον [κράτος, γύαλον] met sterke platen (van een pantser).
Russian (Dvoretsky)
κρᾰταιγύᾰλος: состоящий из крепких выпуклых половин, т. е. крепкий, прочный (θώρηκες Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
κρᾰταιγύᾰλος: -ον, (ἴδε κραταιὸς) ἔχων ἰσχυρὰ γύαλα, (γύαλα δὲ τὰ κοιλώματα), ἰσχυρός, θώρηκες Ἰλ. Τ. 361.
English (Autenrieth)
with strong breastplates, Il. 19.361†. (See cut No. 55.)
Greek Monolingual
κραταιγύαλος, -ον (Α)
αυτός που έχει καλά προσαρμοσμένα ημιθωράκια, ισχυρός («ἀσπίδες ὀμφαλόεσσαι θώρηκές τε κραταιγύαλοι», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κραται- (< κράτος) + γύαλον «ημιθωράκιο»].
Greek Monotonic
κρᾰταιγύᾰλος: -ον (γύαλον), αυτός που έχει ισχυρό θώρακα, σε Ομήρ. Ιλ.