συνδαίτωρ: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ορος (ὁ) :<br />commensal, hôte.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[δαίνυμι]]. | |btext=ορος (ὁ) :<br />commensal, hôte.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[δαίνυμι]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=συνδαίτωρ -ορος, ὁ [σύν, δαίς] tafelgenoot. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''συνδαίτωρ:''' ορος ὁ участник пиршества, сотрапезник Aesch. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''συνδαίτωρ:''' -ορος, ὁ, [[ομοτράπεζος]], αυτός που συντροφεύει κάποιον στο [[δείπνο]], που δειπνεί από κοινού, σε Αισχύλ. | |lsmtext='''συνδαίτωρ:''' -ορος, ὁ, [[ομοτράπεζος]], αυτός που συντροφεύει κάποιον στο [[δείπνο]], που δειπνεί από κοινού, σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''συνδαίτωρ''': -ορος, ὁ, σύνδειπος, [[οὐδέ]] τις ἐστὶ [[συνδαίτωρ]] [[μετάκοινος]] Αἰσχύλ. Εὐμενίδ. 351. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=συν-δαίτωρ, ορος, ὁ,<br />a [[companion]] at [[table]], Aesch. | |mdlsjtxt=συν-δαίτωρ, ορος, ὁ,<br />a [[companion]] at [[table]], Aesch. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:25, 2 October 2022
English (LSJ)
ορος, ὁ, companion at table, οὐδέ τις ξ. A.Eu. 351 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 1006] ορος, ὁ, Mitesser, Tischgenosse, Aesch. Eum. 331.
French (Bailly abrégé)
ορος (ὁ) :
commensal, hôte.
Étymologie: σύν, δαίνυμι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συνδαίτωρ -ορος, ὁ [σύν, δαίς] tafelgenoot.
Russian (Dvoretsky)
συνδαίτωρ: ορος ὁ участник пиршества, сотрапезник Aesch.
Greek Monolingual
-ορος, ὁ, Α
ομοτράπεζος, συνδαιτυμόνας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + -δαίτωρ (< δαίομαι «τρώγω»)].
Greek Monotonic
συνδαίτωρ: -ορος, ὁ, ομοτράπεζος, αυτός που συντροφεύει κάποιον στο δείπνο, που δειπνεί από κοινού, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
συνδαίτωρ: -ορος, ὁ, σύνδειπος, οὐδέ τις ἐστὶ συνδαίτωρ μετάκοινος Αἰσχύλ. Εὐμενίδ. 351.
