ἀκροτελεύτιον: Difference between revisions
ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$5$3$1$2$4") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (τό) :<br />ce qui est tout à la fin (d'un vers, d'un poème, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[ἄκρος]], [[τελευτή]]. | |btext=ου (τό) :<br />ce qui est tout à la fin (d'un vers, d'un poème, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[ἄκρος]], [[τελευτή]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=[[ἀκροτελεύτιον]] -ου, τό [[ἄκρος]], [[τελευτή]] verseinde. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀκροτελεύτιον:''' τό [[конец]], [[окончание]], [[заключительная часть]] (Πυθικοῦ μαντείου Thuc.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀκροτελεύτιον:''' τό, η [[κατάληξη]] ενός στίχου ή ποιήματος, σε Θουκ. | |lsmtext='''ἀκροτελεύτιον:''' τό, η [[κατάληξη]] ενός στίχου ή ποιήματος, σε Θουκ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=the fag-end of a [[verse]], Thuc. | |mdlsjtxt=the fag-end of a [[verse]], Thuc. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:00, 3 October 2022
English (LSJ)
τό, fag-end of anything, especially of verse or poem, Th.2.17, Phryn. Com.86: generally, τοῦ γήρως Vit.Philonid. p.8 C.:—burden, chorus, D.C.63.10.
German (Pape)
[Seite 85] τό, das äußerste Ende, Schluß eines Gedichtes u. dgl., Thuc. 2, 17; des Briefes, Cic. Att. 5, 21; adj., ganz zuletzt, ἔπος B. A. 963.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
ce qui est tout à la fin (d'un vers, d'un poème, etc.).
Étymologie: ἄκρος, τελευτή.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἀκροτελεύτιον -ου, τό ἄκρος, τελευτή verseinde.
Russian (Dvoretsky)
ἀκροτελεύτιον: τό конец, окончание, заключительная часть (Πυθικοῦ μαντείου Thuc.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀκροτελεύτιον: τό, τὸ ἄκρον, ἡ παρυφή, τὸ «κενάρι» παντὸς πράγματος, ἰδίως ἐπὶ στίχου ἢ ποιήματος, Θουκ. 2.17, Φρύν. Α. Β. 369· ἐντεῦθεν, τὸ περιοδικῶς ἐπαναλαμβανόμενον μέρος τοῦ ᾄσματος, ἐπῳδός, πρβλ. Δίων. Κ. 63. 10.
Greek Monotonic
ἀκροτελεύτιον: τό, η κατάληξη ενός στίχου ή ποιήματος, σε Θουκ.
Middle Liddell
the fag-end of a verse, Thuc.
