ὑπεκκλίνω: Difference between revisions
πρὸ συντριβῆς ἡγεῖται ὕβρις → pride goeth before destruction, pride comes before a fall, pride goes before a fall, pride goeth before a fall, pride wenteth before a fall, pride cometh before a fall, pride comes before the fall
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=esquiver en se détournant un peu, éviter.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[ἐκκλίνω]]. | |btext=esquiver en se détournant un peu, éviter.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[ἐκκλίνω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὑπεκκλίνω:''' (ῑ) отклоняться, увертываться Arph.: ὑ. τὴν ἐπιφορὰν πρὸς τοὺς λόφους Plut. отходить под натиском (противника) к холмам. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὑπεκκλίνω:''' [ῑ], <i>-εκκλῐνῶ</i>, [[κλίνω]], γέρνω στο πλάι, [[δραπετεύω]], [[διαφεύγω]], σε Αριστοφ.· με αιτ., εκτρέπομαι, [[αποφεύγω]], σε Πλούτ. | |lsmtext='''ὑπεκκλίνω:''' [ῑ], <i>-εκκλῐνῶ</i>, [[κλίνω]], γέρνω στο πλάι, [[δραπετεύω]], [[διαφεύγω]], σε Αριστοφ.· με αιτ., εκτρέπομαι, [[αποφεύγω]], σε Πλούτ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=-εκκλῐνῶ<br />to [[bend]] aside, [[escape]], Ar.: c. acc. to [[shun]], [[avoid]], Plut. | |mdlsjtxt=-εκκλῐνῶ<br />to [[bend]] aside, [[escape]], Ar.: c. acc. to [[shun]], [[avoid]], Plut. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:00, 3 October 2022
English (LSJ)
[ῑ], bend aside, escape, Ar.Eq.272 (troch.): c. acc., shun, avoid, Plu.Cam.18.
German (Pape)
[Seite 1186] ausbiegen, ausweichen; Ar. Equ. 272; τί, Plut. Camill. 18.
French (Bailly abrégé)
esquiver en se détournant un peu, éviter.
Étymologie: ὑπό, ἐκκλίνω.
Russian (Dvoretsky)
ὑπεκκλίνω: (ῑ) отклоняться, увертываться Arph.: ὑ. τὴν ἐπιφορὰν πρὸς τοὺς λόφους Plut. отходить под натиском (противника) к холмам.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπεκκλίνω: [ῑ], ἐκκλίνω κατὰ μέρος, ἐκφεύγω, διαφεύγω, Ἀριστοφ. Ἱππ. 273· μετ’ αἰτ., ἐκτρέπομαι, ἀποφεύγω, Πλουτ. Κάμιλλ. 18· ὡσαύτως μετὰ γεν., Βυζ.
Greek Monolingual
Α
1. εκφεύγω, διαφεύγω
2. (με αιτ.) αποφεύγω («τὸ δὲ δεξιὸν ὑπεκκλίναν τὴν ἐπιφοραν ἐκ τοῦ πεδίου πρὸς τοὺς λόφους ἧττον ἐξεκόπη», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + ἐκκλίνω «γέρνω προς τα έξω, απομακρύνομαι, αποχωρώ, αποφεύγω»].
Greek Monotonic
ὑπεκκλίνω: [ῑ], -εκκλῐνῶ, κλίνω, γέρνω στο πλάι, δραπετεύω, διαφεύγω, σε Αριστοφ.· με αιτ., εκτρέπομαι, αποφεύγω, σε Πλούτ.
Middle Liddell
-εκκλῐνῶ
to bend aside, escape, Ar.: c. acc. to shun, avoid, Plut.
