ἀνήροτος: Difference between revisions
Ὁ μὴ δαρεὶς ἄνθρωπος οὐ παιδεύεται → Male eruditur ille, qui non vapulat → nicht recht erzogen wird ein nicht geschundner Mensch
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀνήροτος:'''<br /><b class="num">1 | |elrutext='''ἀνήροτος:'''<br /><b class="num">1</b> [[невспаханный]], [[невозделанный]] ([[νῆσος]] Hom.; γὐαι Aesch.: sc. γῆ Plut.);<br /><b class="num">2</b> [[бесплодный]] ([[γυνή]] Luc.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Revision as of 17:17, 25 November 2022
English (LSJ)
ον, unploughed, untilled, γύαι A.Pr.708; without tillage, ἀνήροτα πάντα φύονται Od.9.109: neuter plural as adverb, ἀνήροτα = without being cultivated, λειμῶνες ἀνήροτα πορφύρουσι Opp.C.1.462: metaph., γυνὴ ἀνήροτος Luc.Lex.19.
Spanish (DGE)
-ον
I no cultivado de plantas ἀνήροτα πάντα φύονται Od.9.109, ἰλύς Nonn.D.40.433
•no arado γύαι A.Pr.708
•neutr. plu. como adv. sin cultivar Opp.C.1.462.
II usos fig.
1 carente de cultura, indocto (ψυχὴ τῶν θηρίων) ἀνήροτος Plu.2.987b.
2 de una mujer virgen Luc.Lex.19.
German (Pape)
[Seite 230] ungepflügt, unbestellt, Od. 9, 123 νῆσος ἄσπαρτος καὶ ἀνήροτος; τά γ' ἄσπαρτα καὶ ἀνήροτα πάντα φύονται 109, alles wächst ohne daß gepflügt u. gesäet wird; γύαι Aesch. Prom. 710; Opp. Cyn. 1461. Auch γυνή, Luc. Lex. 19.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non labouré.
Étymologie: ἀ, ἀρόω.
Russian (Dvoretsky)
ἀνήροτος:
1 невспаханный, невозделанный (νῆσος Hom.; γὐαι Aesch.: sc. γῆ Plut.);
2 бесплодный (γυνή Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀνήροτος: -ον, (ἀρόω) ὁ μὴ ἀροτριαθείς, ἀκαλλιέργητος, Ὀδ. Ι. 109, 123· ὡσαύτως ἐν Αἰσχύλ. Πρ. 708, καθότι Ἀττ. τύπος ἀνάροτος δὲν ὑπάρχει: - μεταφ. ἐπὶ γυναικός, ἀλλ’ ἄβατος καὶ ἀνήροτός ἐστι Λουκ. Λεξιφ. 19.
Greek Monolingual
ἀνήροτος, -ον (Α) αρώ
1. ο μη οργωμένος, ακαλλιέργητος
2. (για γυναίκα) ανύπαντρη.
Greek Monotonic
ἀνήροτος: -ον (ἀρόω), ακαλλιέργητος, ο μη οργωμένος, σε Ομήρ. Οδ., Αισχύλ.