κατοικητήριον

English (LSJ)

τό, dwellingplace, abode, LXX Ex.12.20; κ. θεοῦ, δαιμονίων, Ep.Eph.2.22, Apoc. 18.2.

German (Pape)

[Seite 1402] τό, Wohnort, Aufenthaltsort, N. T.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
lieu d'habitation, résidence, séjour.
Étymologie: κατοικέω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κατοικητήριον -ου, τό [κατοικέω] verblijfplaats.

Russian (Dvoretsky)

κατοικητήριον: τό NT = κατοίκησις 2.

English (Strong)

from a derivative of κατοικέω; a dwelling-place: habitation.

English (Thayer)

κατοικητηρίου, τό (κατοικέω), an abode, a habitation: Sept.; the Epistle of Barnabas (6,15 [ET]); 16,7, 8 [ET], and other ecclesiastical writings.)

Greek Monotonic

κατοικητήριον: τό, τόπος κατοικήσεως, κατοικία, σε Καινή Διαθήκη

Greek (Liddell-Scott)

κατοικητήριον: τό, τόπος κατοικήσεως, κατοικία, Ἐπιστ. π. Ἐφεσ. β', 22, Ἀποκ. ιη', 2.

Middle Liddell

κατοικητήριον, ου, τό, [from κατοικέω
a dwelling-place, abode, NTest.

Chinese

原文音譯：katoikht»rion 卡特-哀咳帖里按
詞類次數：名詞（2）
原文字根：向下-家（處） 相當於： （מֹושָׁב‎） （מְעֹנָה‎）
字義溯源：住處，居所；源自（κατοικέω / κατοικίζω）=定居）；由（κατά / καθεῖς / καθημέραν / κατακύπτω）*=下，按照）與（οἰκέω）=居住）組成；而 （οἰκέω）出自（οἶκος）*=住處）。參讀 （κατοικέω / κατοικίζω）同義字
出現次數：總共（2）；弗（1）；啓（1）
譯字彙編：
1） 住處（1） 啓18:2；
2） 居所（1） 弗2:22

French (New Testament)

repaire