ἀκατάσχετος: Difference between revisions
ἔξαψις σφοδρὰ μετὰ πολλῆς βίας πίπτουσα ἐπὶ γῆς → a violent flare-up falling on the ground with great force, thunder and lightning
(CSV import) |
m (pape replacement) |
||
Line 45: | Line 45: | ||
{{ntsuppl | {{ntsuppl | ||
|ntstxt=incontrôlable | |ntstxt=incontrôlable | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>nicht zu [[halten]], nicht zu [[bändigen]]</i>, Plut. <i>Mar</i>. 44; δάκρυα DS. 17.38.<br><span class="ggns">• Adv.</span> <i>[[unaufhaltsam]]</i>, φέρεσθαι Plut. <i>Cam</i>. 37. | |||
}} | }} |
Revision as of 17:06, 24 November 2022
English (LSJ)
ον, (κατέχω) not to be checked, ὁρμή Hipparch. ap. Stob.4.44.81, cf. Onos.1.3; δάκρυα D.S.17.38; of persons, uncontrollable, Phld.Piet.86, Apollon.Mir.40, Plu.Mar.44. Adv. -τως D.S.17.34, Plu.Cam.37.
Spanish (DGE)
-ον
I 1incontenible, incontrolable ὁρμή Hipparch. en Stob.4.44.81, δάκρυα D.S.17.38, λογισμοί Pall.V.Chrys.6.11
•de pers. Plu.Mar.44, θυμός Mart.Pol.12.2
•sin límites, irreprimible ἡ τοῦ ἁγίου πνεύματος ἔκχυσις ... ἀ. καὶ ἄφθονος Didym.M.39.533A, τὸν ἔρωτα πρὸς τὸν θεὸν ἀκατάσχετον Mac.Aeg.Hom.15.37.
2 c. gen. que no puede contener θυμὸς ἀ. ὀργῆς LXX Ib.31.11.
II adv. -ως de manera incontenible ἀ. ὁρμᾶν Ael.NA 14.18, Pall.V.Chrys.9.26, cf. D.S.17.34, Plu.Cam.37.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qu’on ne peut contenir.
Étymologie: ἀ, κατέχω.
Russian (Dvoretsky)
ἀκατάσχετος: неудержимый, безудержный (ἁρπάζοντες καὶ μιαιφονοῦντες Plut.; δάκρυα Diod.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀκατάσχετος: -ον, (κατέχω) ὃν δὲν δύναταί τις νὰ ἀναχαιτίσῃ, Ψευδο-Φωκυλ. 90, Διόδ. 17. 38, κτλ. - Ἐπίρρ. -τως, Πλουτ. Κάμ. 37.
English (Strong)
from Α (as a negative particle) and a derivative of κατέχω; unrestrainable: unruly.
English (Thayer)
(κατέχω, to restrain, control), that cannot be restrained: R G. (Diodorus 17,38 ἀκατάσχετος δάκρυα, others.)
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀκατάσχετος, -ον)
αυτός που δεν έχει ή δεν μπορεί να συγκρατηθεί, να αναχαιτιστεί, να σταματήσει
«ακατάσχετη ορμή, φλυαρία, αιμορραγία»
νεοελλ.
1. αυτός που δεν κατασχέθηκε αναγκαστικά (για την ικανοποίηση του δανειστή) ή που δεν υπόκειται σε κατάσχεση
2. το ουδέτ. και ως ουσιαστικό, το ακατάσχετον
«το ακατάσχετον του μισθού».
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + κατέχω.
ΠΑΡ. ἀκατασχεσία.
Greek Monotonic
ἀκατάσχετος: -ον (κατέχω), αυτός που δεν μπορεί να παρεμποδισθεί, να αναχαιτισθεί, επίρρ. -ως, σε Πλούτ.
Middle Liddell
κατέχω
not to be checked:— adv. -τως, Plut.
Chinese
原文音譯:¢kat£scetoj 阿-卡他-士赫拖士
詞類次數:形容詞(1)
原文字根:不-向下-有
字義溯源:不受約束的,難控制的,難制伏的,不守法的;由(α / ἄλφα)= (ἄνευ)*=不)與(κατέχω)=壓住)組成;而 (κατέχω)又由(κατά / καθεῖς / καθημέραν / κατακύπτω)*=下,按照)與(ἔχω)*=持)組成
出現次數:總共(1);雅(1)
譯字彙編:
1) 是難制伏的(1) 雅3:8
Mantoulidis Etymological
(=ἀσυγκράτητος). Ἀπό τό α στερητ. + κατέχω. Δές γιά περισσότερα παράγωγα στό ἔχω.
French (New Testament)
incontrôlable
German (Pape)
nicht zu halten, nicht zu bändigen, Plut. Mar. 44; δάκρυα DS. 17.38.
• Adv. unaufhaltsam, φέρεσθαι Plut. Cam. 37.