δύσμηνις: Difference between revisions
From LSJ
τό γε μὴν ἀόργητον ἀνδρός ἐστι σοφοῦ → and to be able also to subdue anger is the part of a wise man
m (Text replacement - "'Étymologie:''' δυσ-," to "'Étymologie:''' δυσ-,") |
|||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ις, ι ; <i>gén.</i> ιος;<br />malveillant, haineux.<br />'''Étymologie:''' [[δυσ-]], [[μῆνις]]. | |btext=ις, ι ; <i>gén.</i> ιος;<br />[[malveillant]], [[haineux]].<br />'''Étymologie:''' [[δυσ-]], [[μῆνις]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 11:39, 9 January 2023
English (LSJ)
ι, wrathful, θεός Poll.1.39; χόλος AP9.69 (Parmenion).
Spanish (DGE)
-ι
• Morfología: [gen. -ιδος]
1 colérico θεός Poll.1.39, de pers., Ptol.Tetr.3.14.14, χόλος AP 9.69 (Parmen.).
2 hostil Hsch.
German (Pape)
[Seite 684] ιος, heftig grollend; χόλος Parm. 7 (IX, 69); θεός Poll. 1, 39.
French (Bailly abrégé)
ις, ι ; gén. ιος;
malveillant, haineux.
Étymologie: δυσ-, μῆνις.
Russian (Dvoretsky)
δύσμηνις: ι, gen. ιος сердитый, гневный: δ. χόλος Anth. желчная злоба.
Greek (Liddell-Scott)
δύσμηνις: ι, πλήρης ὀργῆς, βαρύμηνις, θεὸς Πολυδ. Α΄, 39· χόλος Ἀνθ. Π. 9. 69.
Greek Monolingual
Greek Monotonic
δύσμηνις: -ι, εξοργισμένος, θυμωμένος, σε Ανθ.
Middle Liddell
wrathful, Anth.
