δύσμηνις

English (LSJ)

δύσμηνι, wrathful, θεός Poll.1.39; χόλος AP9.69 (Parmenion).

Spanish (DGE)

-δύσμηνι
• Morfología: [gen. -ιδος]
1 colérico θεός Poll.1.39, de pers., Ptol.Tetr.3.14.14, χόλος AP 9.69 (Parmen.).
2 hostil Hsch.

German (Pape)

[Seite 684] ιος, heftig grollend; χόλος Parm. 7 (IX, 69); θεός Poll. 1, 39.

French (Bailly abrégé)

ις, δύσμηνι ; gén. ιος;
malveillant, haineux.
Étymologie: δυσ-, μῆνις.

Russian (Dvoretsky)

δύσμηνις: δύσμηνι, gen. -ιος сердитый, гневный: δ. χόλος Anth. желчная злоба.

Greek (Liddell-Scott)

δύσμηνις: δύσμηνι, πλήρης ὀργῆς, βαρύμηνις, θεὸς Πολυδ. Α΄, 39· χόλος Ἀνθ. Π. 9. 69.

Greek Monolingual

δύσμηνις, δύσμηνι (Α)
γεμάτος οργή.

Greek Monotonic

δύσμηνις: δύσμηνι, εξοργισμένος, θυμωμένος, σε Ανθ.

Translations

wrathful

French: courroucé; Georgian: მრისხანე, შმაგი; German: zornig, erzürnt; Greek: έξαλλος, εξοργισμένος, έξω φρενών, οργισμένος; Ancient Greek: ἀποργής, ἀρισκυδής, βαρύκοτος, βαρυμάνιος, βαρυμήνιος, βαρύμηνις, δύσμηνις, ἐπίκοτος, θυμοπληθής, κοτήεις, μηνιτής, περίθυμος, περιοργής, ὑπέρχολος, χολωτός; Manx: corree, jymmoosagh, fargagh; Norwegian: olm; Polish: gniewny; Russian: гневный, разгневанный, рассерженный; Spanish: furioso