σφαγιασμός: Difference between revisions
πόθῳ δὲ τοῦ θανόντος ἠγκιστρωμένη ψυχὴν περισπαίροντι φυσήσει νεκρῷ → pierced by sorrow for the dead shall breathe forth her soul on the quivering body
m (pape replacement) |
|||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> immolation, sacrifice;<br /><b>2</b> meurtre.<br />'''Étymologie:''' [[σφαγιάζω]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> [[immolation]], [[sacrifice]];<br /><b>2</b> meurtre.<br />'''Étymologie:''' [[σφαγιάζω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
Revision as of 18:25, 28 November 2022
English (LSJ)
ὁ, slaying, sacrificing, E.El.200(lyr., pl.), Plu.Ages.6, Corn.ND34.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 immolation, sacrifice;
2 meurtre.
Étymologie: σφαγιάζω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σφαγιασμός -οῦ, ὁ [σφαγιάζω] slachting.
Russian (Dvoretsky)
σφᾰγιασμός: ὁ заклание, кровавое жертвоприношение Eur., Plut.
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ σφαγιάζω
θυσία
νεοελλ.
1. ομαδική σφαγή, μακελειό
2. μτφ. αφανισμός, καταστροφή.
Greek Monotonic
σφᾰγιασμός: ὁ, σφαγή, προσφορά ιερού σφαγίου κατά την τέλεση θυσιών, τελετουργική θυσία, σε Ευρ., Πλούτ.
Greek (Liddell-Scott)
σφᾰγιασμός: ὁ, σφαγή, θυσία, «σφάξιμον», Εὐριπ. Ἠλ. 200, Πλουτ. Ἀγησ. 6.
Middle Liddell
σφᾰγιασμός, οῦ, ὁ, [from σφαγιάζομαι
a slaying, sacrificing, Eur., Plut.
German (Pape)
ὁ, das Schlachten, Opfern; Eur. El. 200; Plut. Ages. 6.
