ἀσύγκριτος: Difference between revisions
Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das Wort – Maeroris unica medicina oratio.
(6_18) |
(Bailly1_1) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀσύγκρῐτος''': -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ συγκρίνῃ, [[ἀνόμοιος]], ἀετὸς ὁ Ζεῦς ἦλθεν ἐπ’ ἀντίθεον Γανυμήδην [[κύκνος]] ἐπὶ ξανθὴν μητέρα τὴν Ἑλένης. Οὕτως ἀμφότερ’ ἐστὶν ἀσύγκριτα Ἀνθ. Π. 5. 65, Πλουτ. Μάρκελλ. 17: ― Ἐπίρρ. -τως, [[ἄνευ]] συγκρίσεως, «ὑποκοριστικὸν δέ ἐστι τὸ μείωσιν τοῦ πρωτοτύπου δηλοῦν ἀσυγκρίτως» Ἀπολλών. περὶ ἐπιρρ. 635, 16. 2) ὁ μὴ ἐπιδεχόμενος σύγκρισιν, [[ὑπέρτερος]], [[ἔξοχος]], τὴν [[ἄλλην]] ἅπασαν ἀρετὴν ἀσύγκριτον ἔχοντι Πλουτ. Δίων 47: - Ἐπιρρ. -τως Συλλ. Ἐπιγρ. 3493. 14. ΙΙ. [[ἐναντίος]], [[βλαβερός]], Πλούτ. 1. 134D. | |lstext='''ἀσύγκρῐτος''': -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ συγκρίνῃ, [[ἀνόμοιος]], ἀετὸς ὁ Ζεῦς ἦλθεν ἐπ’ ἀντίθεον Γανυμήδην [[κύκνος]] ἐπὶ ξανθὴν μητέρα τὴν Ἑλένης. Οὕτως ἀμφότερ’ ἐστὶν ἀσύγκριτα Ἀνθ. Π. 5. 65, Πλουτ. Μάρκελλ. 17: ― Ἐπίρρ. -τως, [[ἄνευ]] συγκρίσεως, «ὑποκοριστικὸν δέ ἐστι τὸ μείωσιν τοῦ πρωτοτύπου δηλοῦν ἀσυγκρίτως» Ἀπολλών. περὶ ἐπιρρ. 635, 16. 2) ὁ μὴ ἐπιδεχόμενος σύγκρισιν, [[ὑπέρτερος]], [[ἔξοχος]], τὴν [[ἄλλην]] ἅπασαν ἀρετὴν ἀσύγκριτον ἔχοντι Πλουτ. Δίων 47: - Ἐπιρρ. -τως Συλλ. Ἐπιγρ. 3493. 14. ΙΙ. [[ἐναντίος]], [[βλαβερός]], Πλούτ. 1. 134D. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qu’on ne peut juger ensemble <i>ou</i> comparer, sans rapport;<br /><b>2</b> incompatible, inconciliable.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[συγκρίνω]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:49, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A not comparable, Thphr.Fr.89.7, Phld.D.1.15, AP 5.64; τοῖς ἄλλοις Plu.Marc.17; ἀσύγκριτος ἄνθρωπος ἀλόγῳ ζῴῳ Phld. D.1.11. Adv. -τως without the use of the comparative form, D.T.635.15. 2 incomparable, surpassing, θεός Ph.1.578, cf. Plu.Dio47, BGU613.20 (ii A. D.), etc., Ath.Mitt.12.174 (Prusias); of remedies, Gal.14.112. Adv. -τως incomparably, Hierocl. in CA 3p.424M., CIG 3493.14 (Thyatira). II antagonistic, of alien kind, Plu.2.134d (but v. foreg.).
German (Pape)
[Seite 379] 1) unvergleichbar, Plut. Marcell. 17; Dion. 47; Ep. ad. 4 (V, 65). – 2) ungesellig, Plut. u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀσύγκρῐτος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ συγκρίνῃ, ἀνόμοιος, ἀετὸς ὁ Ζεῦς ἦλθεν ἐπ’ ἀντίθεον Γανυμήδην κύκνος ἐπὶ ξανθὴν μητέρα τὴν Ἑλένης. Οὕτως ἀμφότερ’ ἐστὶν ἀσύγκριτα Ἀνθ. Π. 5. 65, Πλουτ. Μάρκελλ. 17: ― Ἐπίρρ. -τως, ἄνευ συγκρίσεως, «ὑποκοριστικὸν δέ ἐστι τὸ μείωσιν τοῦ πρωτοτύπου δηλοῦν ἀσυγκρίτως» Ἀπολλών. περὶ ἐπιρρ. 635, 16. 2) ὁ μὴ ἐπιδεχόμενος σύγκρισιν, ὑπέρτερος, ἔξοχος, τὴν ἄλλην ἅπασαν ἀρετὴν ἀσύγκριτον ἔχοντι Πλουτ. Δίων 47: - Ἐπιρρ. -τως Συλλ. Ἐπιγρ. 3493. 14. ΙΙ. ἐναντίος, βλαβερός, Πλούτ. 1. 134D.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qu’on ne peut juger ensemble ou comparer, sans rapport;
2 incompatible, inconciliable.
Étymologie: ἀ, συγκρίνω.