Σημ: Difference between revisions
οἵτινες πόλιν μίαν λαβόντες εὐρυπρωκτότεροι πολύ τῆς πόλεος ἀπεχώρησαν ἧς εἷλον τότε → after taking a single city they returned home, with arses much wider than the city they captured
(6_4) |
(37) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''Σημ''': 1. Τὸ κι (kι, qι) ἐν μὲν Ἀττικῇ καὶ Βοιωτίᾳ καὶ μέρει τῆς Θεσσαλίας, ἔτι δ’ ἐν Εὐβοίᾳ καὶ Κρήτῃ, ἐμφανίζεται ὡς ττ, ἀλλαχοῦ δ’ ὡς σσ, [[οἷον]] (ἐκ ῥίζης paq) [[πάτταλος]], [[πάσσαλος]]· (plaq) πλήττω, [[πλήσσω]]· (peq) [[πέττω]], [[πέσσω]]· (γλωχὶς) [[γλῶττα]], [[γλῶσσα]]· (ἥκιστα) ἥττων, [[ἥσσων]]· Λατ. picis, [[πίττα]], [[πίσσα]]· (ἐλαχὺς) [[ἐλάττων]], [[ἐλάσσων]]· (ταχὺς) θάττων, [[θάσσων]]· (ταραχὴ) ταράττω, [[ταράσσω]], κλπ. - Τὸ φαινόμενον τοῦτο παρατηρεῖται [[ἐνίοτε]] καὶ ἐν τοῖς τι καὶ θι, [[οἷον]]· *προτιο, [[πρόσσω]]· χαριεντια, χαρίεσσα· *κορυθιο, [[κορύσσω]]· Ἰνδ. mádhyas, *μεθιος, Λατ. medius, Βοιωτ. μέττος, [[μέσος]], Ἀττ. [[μέσος]]· *ὁτιος, [[ὅσος]]· ἔτι δ’ ἐν αρχῇ λέξεων, [[ἔνθα]] δ’ [[ὅμως]] τὸ διπλοῦν σύμφωνον ἀναγκαίως γράφεται ἁπλοῦν, [[οἷον]]· [[σεύω]], ἀλλ’ ἔσσευε, ὅτε σσεύετο (Ἰλ. Ρ. 463)· (ἐκ ῥίζης κιο- ῾[[οὗτος]]᾽) τήμερον [[σήμερον]], καὶ [[τῆτες]] [[σῆτες]]. | |lstext='''Σημ''': 1. Τὸ κι (kι, qι) ἐν μὲν Ἀττικῇ καὶ Βοιωτίᾳ καὶ μέρει τῆς Θεσσαλίας, ἔτι δ’ ἐν Εὐβοίᾳ καὶ Κρήτῃ, ἐμφανίζεται ὡς ττ, ἀλλαχοῦ δ’ ὡς σσ, [[οἷον]] (ἐκ ῥίζης paq) [[πάτταλος]], [[πάσσαλος]]· (plaq) πλήττω, [[πλήσσω]]· (peq) [[πέττω]], [[πέσσω]]· (γλωχὶς) [[γλῶττα]], [[γλῶσσα]]· (ἥκιστα) ἥττων, [[ἥσσων]]· Λατ. picis, [[πίττα]], [[πίσσα]]· (ἐλαχὺς) [[ἐλάττων]], [[ἐλάσσων]]· (ταχὺς) θάττων, [[θάσσων]]· (ταραχὴ) ταράττω, [[ταράσσω]], κλπ. - Τὸ φαινόμενον τοῦτο παρατηρεῖται [[ἐνίοτε]] καὶ ἐν τοῖς τι καὶ θι, [[οἷον]]· *προτιο, [[πρόσσω]]· χαριεντια, χαρίεσσα· *κορυθιο, [[κορύσσω]]· Ἰνδ. mádhyas, *μεθιος, Λατ. medius, Βοιωτ. μέττος, [[μέσος]], Ἀττ. [[μέσος]]· *ὁτιος, [[ὅσος]]· ἔτι δ’ ἐν αρχῇ λέξεων, [[ἔνθα]] δ’ [[ὅμως]] τὸ διπλοῦν σύμφωνον ἀναγκαίως γράφεται ἁπλοῦν, [[οἷον]]· [[σεύω]], ἀλλ’ ἔσσευε, ὅτε σσεύετο (Ἰλ. Ρ. 463)· (ἐκ ῥίζης κιο- ῾[[οὗτος]]᾽) τήμερον [[σήμερον]], καὶ [[τῆτες]] [[σῆτες]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ο, ΝΜΑ<br />[[γιος]], σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, του Νώε, προπάτορας τών Σημιτών. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:28, 29 September 2017
Greek (Liddell-Scott)
Σημ: 1. Τὸ κι (kι, qι) ἐν μὲν Ἀττικῇ καὶ Βοιωτίᾳ καὶ μέρει τῆς Θεσσαλίας, ἔτι δ’ ἐν Εὐβοίᾳ καὶ Κρήτῃ, ἐμφανίζεται ὡς ττ, ἀλλαχοῦ δ’ ὡς σσ, οἷον (ἐκ ῥίζης paq) πάτταλος, πάσσαλος· (plaq) πλήττω, πλήσσω· (peq) πέττω, πέσσω· (γλωχὶς) γλῶττα, γλῶσσα· (ἥκιστα) ἥττων, ἥσσων· Λατ. picis, πίττα, πίσσα· (ἐλαχὺς) ἐλάττων, ἐλάσσων· (ταχὺς) θάττων, θάσσων· (ταραχὴ) ταράττω, ταράσσω, κλπ. - Τὸ φαινόμενον τοῦτο παρατηρεῖται ἐνίοτε καὶ ἐν τοῖς τι καὶ θι, οἷον· *προτιο, πρόσσω· χαριεντια, χαρίεσσα· *κορυθιο, κορύσσω· Ἰνδ. mádhyas, *μεθιος, Λατ. medius, Βοιωτ. μέττος, μέσος, Ἀττ. μέσος· *ὁτιος, ὅσος· ἔτι δ’ ἐν αρχῇ λέξεων, ἔνθα δ’ ὅμως τὸ διπλοῦν σύμφωνον ἀναγκαίως γράφεται ἁπλοῦν, οἷον· σεύω, ἀλλ’ ἔσσευε, ὅτε σσεύετο (Ἰλ. Ρ. 463)· (ἐκ ῥίζης κιο- ῾οὗτος᾽) τήμερον σήμερον, καὶ τῆτες σῆτες.
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ
γιος, σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, του Νώε, προπάτορας τών Σημιτών.
