ἱλάσκομαι: Difference between revisions
Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλος → Life is not worth living if you do not have at least one friend.
(CSV import) |
(6_12) |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=i(la/skomai | |Beta Code=i(la/skomai | ||
|Definition=fut. <b class="b3">ἱλάσομαι [ᾰ</b>] <span class="bibl">Pl. <span class="title">Phd.</span>95a</span>, Ep. <b class="b3">ἱλάσσομαι</b> Orac. ap. <span class="bibl">Paus.8.42.6</span>, also <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> ἱλάξομαι <span class="bibl">A.R. 2.808</span>: aor. 1 <b class="b3">ἱλᾰσάμην</b>, Ep. part. ἱλασσάμενοι <span class="bibl">Il.1.100</span>, Ep. subj. 2sg. ἱλάσσεαι <span class="bibl">1.147</span>, -ηαι <span class="bibl">A.R.3.1037</span>; inf. ἱλάσσασθαι <span class="bibl">Ant.Lib.25.2</span> codd.; also ἱλάξασθαι <span class="bibl">A.R.1.1093</span>:—Pass. (v. infr. <span class="bibl">11</span>). [ῑ regularly (written ι, not ει, <span class="title">SIG</span>1044.6,9 (Halic., iv/iii B.C.)); ῐ <span class="bibl">Il.1.100</span>, <span class="bibl">147</span>]: (ἵλαος):—<b class="b2">appease</b>, in Hom. always of gods, <b class="b3">θεὸν ἱ</b>. ib.<span class="bibl">386</span>, cf. <span class="bibl">100</span>, al., <span class="bibl">Od.3.419</span>; μολπῇ θεὸν ἱλάσκοντο <span class="bibl">Il.1.472</span>; <b class="b3">σπονδῇσι θύεσσί τε ἱλάσκεσθαι</b> (sc. <b class="b3">θεούς</b>) <span class="bibl">Hes.<span class="title">Op.</span>338</span>; ὄφρ' ἡμῖν ἑκάεργον ἱλάσσεαι <span class="bibl">Il.1.147</span>; c. part., <b class="b3">ἱλάσκομαι πέμπων</b> by presenting, <span class="bibl">Pi.<span class="title">O.</span>7.9</span>; <b class="b3">τοῦτον</b> (sc. <b class="b3">θεὸν</b>) ἱλάσκου ποῶν μηδὲν ἄτοπον <span class="bibl">Men.<span class="title">Epit.</span>558</span>; of the dead as heroized, θυσίῃσί τινα ἱ. <span class="bibl">Hdt.5.47</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> of men, <b class="b2">conciliate</b>, ἱ. τινὰ χρήμασι <span class="bibl">Id.8.112</span>; <b class="b3">πῶς ἱλασόμεθα καὶ τίνι λόγῳ</b>; Pl.<span class="title">Phd.</span>l.c.; ἱ. τὴν ὀργήν τινος <span class="bibl">Plu.<span class="title">Cat.Mi.</span>61</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">3</span> <b class="b2">expiate</b>, τὰς ἁμαρτίας <span class="bibl"><span class="title">Ep.Hebr.</span>2.17</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> Pass. with fut. <b class="b3">ἱλάσομαι</b>, also <b class="b3">ἱλασθής ομαι</b> v.l. in <span class="bibl">LXX <span class="title">4 Ki.</span>5.18</span>: aor. 1 <b class="b3">ἱλάσθην</b> ib.<span class="bibl"><span class="title">Ex.</span>32.14</span>,al.:—<b class="b2">to be merciful, gracious</b>, τινι ll.cc.; ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ <span class="bibl"><span class="title">Ev.Luc.</span>18.13</span>; ταῖς ἁμαρτίαις τινῶν <span class="bibl">LXX<span class="title">Ps.</span>77(78).38</span>: c. inf., <b class="b3">ἱλάσθη κύριος περιποιῆσαι τὸν λαόν</b> ib.<span class="bibl"><span class="title">Ex.</span>32.14</span>.</span> | |Definition=fut. <b class="b3">ἱλάσομαι [ᾰ</b>] <span class="bibl">Pl. <span class="title">Phd.</span>95a</span>, Ep. <b class="b3">ἱλάσσομαι</b> Orac. ap. <span class="bibl">Paus.8.42.6</span>, also <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> ἱλάξομαι <span class="bibl">A.R. 2.808</span>: aor. 1 <b class="b3">ἱλᾰσάμην</b>, Ep. part. ἱλασσάμενοι <span class="bibl">Il.1.100</span>, Ep. subj. 2sg. ἱλάσσεαι <span class="bibl">1.147</span>, -ηαι <span class="bibl">A.R.3.1037</span>; inf. ἱλάσσασθαι <span class="bibl">Ant.Lib.25.2</span> codd.; also ἱλάξασθαι <span class="bibl">A.R.1.1093</span>:—Pass. (v. infr. <span class="bibl">11</span>). [ῑ regularly (written ι, not ει, <span class="title">SIG</span>1044.6,9 (Halic., iv/iii B.C.)); ῐ <span class="bibl">Il.1.100</span>, <span class="bibl">147</span>]: (ἵλαος):—<b class="b2">appease</b>, in Hom. always of gods, <b class="b3">θεὸν ἱ</b>. ib.<span class="bibl">386</span>, cf. <span class="bibl">100</span>, al., <span class="bibl">Od.3.419</span>; μολπῇ θεὸν ἱλάσκοντο <span class="bibl">Il.1.472</span>; <b class="b3">σπονδῇσι θύεσσί τε ἱλάσκεσθαι</b> (sc. <b class="b3">θεούς</b>) <span class="bibl">Hes.<span class="title">Op.</span>338</span>; ὄφρ' ἡμῖν ἑκάεργον ἱλάσσεαι <span class="bibl">Il.1.147</span>; c. part., <b class="b3">ἱλάσκομαι πέμπων</b> by presenting, <span class="bibl">Pi.<span class="title">O.</span>7.9</span>; <b class="b3">τοῦτον</b> (sc. <b class="b3">θεὸν</b>) ἱλάσκου ποῶν μηδὲν ἄτοπον <span class="bibl">Men.<span class="title">Epit.</span>558</span>; of the dead as heroized, θυσίῃσί τινα ἱ. <span class="bibl">Hdt.5.47</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> of men, <b class="b2">conciliate</b>, ἱ. τινὰ χρήμασι <span class="bibl">Id.8.112</span>; <b class="b3">πῶς ἱλασόμεθα καὶ τίνι λόγῳ</b>; Pl.<span class="title">Phd.</span>l.c.; ἱ. τὴν ὀργήν τινος <span class="bibl">Plu.<span class="title">Cat.Mi.</span>61</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">3</span> <b class="b2">expiate</b>, τὰς ἁμαρτίας <span class="bibl"><span class="title">Ep.Hebr.</span>2.17</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> Pass. with fut. <b class="b3">ἱλάσομαι</b>, also <b class="b3">ἱλασθής ομαι</b> v.l. in <span class="bibl">LXX <span class="title">4 Ki.</span>5.18</span>: aor. 1 <b class="b3">ἱλάσθην</b> ib.<span class="bibl"><span class="title">Ex.</span>32.14</span>,al.:—<b class="b2">to be merciful, gracious</b>, τινι ll.cc.; ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ <span class="bibl"><span class="title">Ev.Luc.</span>18.13</span>; ταῖς ἁμαρτίαις τινῶν <span class="bibl">LXX<span class="title">Ps.</span>77(78).38</span>: c. inf., <b class="b3">ἱλάσθη κύριος περιποιῆσαι τὸν λαόν</b> ib.<span class="bibl"><span class="title">Ex.</span>32.14</span>.</span> | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἱλάσκομαι''': ἴδε ἐν τέλει: μέλλ. ἱλάσομαι ᾰ Πλάτ. Φαίδ. 95Α, Ἐπικ. ἱλάσσομαι, Χρησμ. παρὰ Παυσ. 8. 42, 4. Δωρ. ἱλάξομαι Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 808 (ἐνεργ. ἐξιλάσω Χρησμ. Σιβυλλ. 7, 30): ἀόρ. ἱλᾰσάμην, Ἐπικ. ὑποτακτ. β΄ ἑνικ. ἱλάσσεαι Ἰλ., -ηαι Ἀπολλ. Ρόδ.· [[ὡσαύτως]] ἱλαξάμην ὁ αὐτ. Α. 1093. ῑ κανονικῶς· ἀλλ’ [[ὅμως]] ῐ ἐν Ἰλ. Α. 100, 147, πρβλ. [[ἐξιλάσκομαι]]. Ἀποθ.: ([[ἵλαος]]). Ἐξιλεώνω, [[καταπραΰνω]] (ἴδε [[ἵλαμαι]], [[ἱλάομαι]]), παρ’ Ὁμήρῳ ἀείποτε ἐπὶ θεῶν, αὐτίκ’ ἐγὼ πρῶτος κελόμην θεὸν ἱλάσκεσθαι Ἰλ. Α. 386, πρβλ. 100, 444., Ζ. 380, 385, Ὀδ. Γ. 419· μολπῇ θεὸν ἱλάσκοντο Ἰλ. Α. 472, πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 336· ὄφρ’ ἡμῖν Ἐκάεργον ἱλάσσεαι Ἰλ. Α. 147. 2) ἐπὶ ἀνθρώπων, οὓς ἐπιθυμεῖ τις νὰ ἐξευμενίσῃ [[μετὰ]] θάνατον διὰ θείων τιμῶν, Ἡρόδ. 5. 47· ἀκολούθως [[ἁπλῶς]], [[ἐξευμενίζω]], ἱλάσκεσθαί τινα χρήμασι ὁ αὐτ. 8. 112· πῶς ἱλασόμεθα καὶ τίνι λόγῳ Πλάτ. Φαίδ. 95Α· ἱλασόμενοι τὴν πρὸς αὐτὸν ὀργὴν τοῦ Καίσαρος Πλουτ. Κάτων Νεώτ. 61· 3) ἱλαρὸν ποιῶ τινα, [[παρέχω]] αὐτῷ φαιδρότητα, Μοισᾶν δόσιν, ἀεθλοφόροις ἀνδράσιν πέμπων, γλυκὺν καρπὸν φρενός, [[ἱλάσκομαι]], «ἱλαροὺς αὐτοὺς καὶ εὐχαρίστους ἀποτελῶ» (Σχόλ.)· τὴν ἑρμηνείαν τοῦ Σχολιαστοῦ παραδέχεται καὶ ὁ Dissen θεωρῶν τὸ [[ἱλάσκομαι]] [[ἐνταῦθα]] = τῷ εὐφραίνω, Πινδ. Ο. 7. 15. ΙΙ. ἐν τῇ Καιν. Διαθ. ἐξιλεώνω, [[κάμνω]] ἐξιλέωσιν, εἰς τὸ ἱλάσκεσθαι τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ Ἐπιστ. π. Ἑβφ. β΄, 17· [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] δοτ. συγχωρῶ, αὐτὸς δὲ (ὁ Θεὸς δηλ.) ἐστιν [[οἰκτίρμων]] καὶ ἱλάσεται ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῶν Ἑβδ. (Ψαλμ. ΟΖ΄, 38). ΙΙΙ. ἐν τῇ Καιν. Διαθ. προστακτ. ἀόρ. Παθ. ἱλάσθητι, ἔσο ἵλεως, [[εὔσπλαγχνος]], [[ἐλεήμων]], τινὶ Εὐαγγ. κ. Λουκ. ιη΄, 13 (πρβλ. [[ἐξιλάσκομαι]]), ἐν ᾗ σημασίᾳ ὁ [[Ὅμηρος]] μεταχειρίζεται τοὺς ἐνεργ. τύπους, [[ἱλήκω]], ἵλημη, οὓς ἴδε. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:13, 5 August 2017
English (LSJ)
fut. ἱλάσομαι [ᾰ] Pl. Phd.95a, Ep. ἱλάσσομαι Orac. ap. Paus.8.42.6, also
A ἱλάξομαι A.R. 2.808: aor. 1 ἱλᾰσάμην, Ep. part. ἱλασσάμενοι Il.1.100, Ep. subj. 2sg. ἱλάσσεαι 1.147, -ηαι A.R.3.1037; inf. ἱλάσσασθαι Ant.Lib.25.2 codd.; also ἱλάξασθαι A.R.1.1093:—Pass. (v. infr. 11). [ῑ regularly (written ι, not ει, SIG1044.6,9 (Halic., iv/iii B.C.)); ῐ Il.1.100, 147]: (ἵλαος):—appease, in Hom. always of gods, θεὸν ἱ. ib.386, cf. 100, al., Od.3.419; μολπῇ θεὸν ἱλάσκοντο Il.1.472; σπονδῇσι θύεσσί τε ἱλάσκεσθαι (sc. θεούς) Hes.Op.338; ὄφρ' ἡμῖν ἑκάεργον ἱλάσσεαι Il.1.147; c. part., ἱλάσκομαι πέμπων by presenting, Pi.O.7.9; τοῦτον (sc. θεὸν) ἱλάσκου ποῶν μηδὲν ἄτοπον Men.Epit.558; of the dead as heroized, θυσίῃσί τινα ἱ. Hdt.5.47. 2 of men, conciliate, ἱ. τινὰ χρήμασι Id.8.112; πῶς ἱλασόμεθα καὶ τίνι λόγῳ; Pl.Phd.l.c.; ἱ. τὴν ὀργήν τινος Plu.Cat.Mi.61. 3 expiate, τὰς ἁμαρτίας Ep.Hebr.2.17. II Pass. with fut. ἱλάσομαι, also ἱλασθής ομαι v.l. in LXX 4 Ki.5.18: aor. 1 ἱλάσθην ib.Ex.32.14,al.:—to be merciful, gracious, τινι ll.cc.; ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ Ev.Luc.18.13; ταῖς ἁμαρτίαις τινῶν LXXPs.77(78).38: c. inf., ἱλάσθη κύριος περιποιῆσαι τὸν λαόν ib.Ex.32.14.
Greek (Liddell-Scott)
ἱλάσκομαι: ἴδε ἐν τέλει: μέλλ. ἱλάσομαι ᾰ Πλάτ. Φαίδ. 95Α, Ἐπικ. ἱλάσσομαι, Χρησμ. παρὰ Παυσ. 8. 42, 4. Δωρ. ἱλάξομαι Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 808 (ἐνεργ. ἐξιλάσω Χρησμ. Σιβυλλ. 7, 30): ἀόρ. ἱλᾰσάμην, Ἐπικ. ὑποτακτ. β΄ ἑνικ. ἱλάσσεαι Ἰλ., -ηαι Ἀπολλ. Ρόδ.· ὡσαύτως ἱλαξάμην ὁ αὐτ. Α. 1093. ῑ κανονικῶς· ἀλλ’ ὅμως ῐ ἐν Ἰλ. Α. 100, 147, πρβλ. ἐξιλάσκομαι. Ἀποθ.: (ἵλαος). Ἐξιλεώνω, καταπραΰνω (ἴδε ἵλαμαι, ἱλάομαι), παρ’ Ὁμήρῳ ἀείποτε ἐπὶ θεῶν, αὐτίκ’ ἐγὼ πρῶτος κελόμην θεὸν ἱλάσκεσθαι Ἰλ. Α. 386, πρβλ. 100, 444., Ζ. 380, 385, Ὀδ. Γ. 419· μολπῇ θεὸν ἱλάσκοντο Ἰλ. Α. 472, πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 336· ὄφρ’ ἡμῖν Ἐκάεργον ἱλάσσεαι Ἰλ. Α. 147. 2) ἐπὶ ἀνθρώπων, οὓς ἐπιθυμεῖ τις νὰ ἐξευμενίσῃ μετὰ θάνατον διὰ θείων τιμῶν, Ἡρόδ. 5. 47· ἀκολούθως ἁπλῶς, ἐξευμενίζω, ἱλάσκεσθαί τινα χρήμασι ὁ αὐτ. 8. 112· πῶς ἱλασόμεθα καὶ τίνι λόγῳ Πλάτ. Φαίδ. 95Α· ἱλασόμενοι τὴν πρὸς αὐτὸν ὀργὴν τοῦ Καίσαρος Πλουτ. Κάτων Νεώτ. 61· 3) ἱλαρὸν ποιῶ τινα, παρέχω αὐτῷ φαιδρότητα, Μοισᾶν δόσιν, ἀεθλοφόροις ἀνδράσιν πέμπων, γλυκὺν καρπὸν φρενός, ἱλάσκομαι, «ἱλαροὺς αὐτοὺς καὶ εὐχαρίστους ἀποτελῶ» (Σχόλ.)· τὴν ἑρμηνείαν τοῦ Σχολιαστοῦ παραδέχεται καὶ ὁ Dissen θεωρῶν τὸ ἱλάσκομαι ἐνταῦθα = τῷ εὐφραίνω, Πινδ. Ο. 7. 15. ΙΙ. ἐν τῇ Καιν. Διαθ. ἐξιλεώνω, κάμνω ἐξιλέωσιν, εἰς τὸ ἱλάσκεσθαι τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ Ἐπιστ. π. Ἑβφ. β΄, 17· ὡσαύτως μετὰ δοτ. συγχωρῶ, αὐτὸς δὲ (ὁ Θεὸς δηλ.) ἐστιν οἰκτίρμων καὶ ἱλάσεται ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῶν Ἑβδ. (Ψαλμ. ΟΖ΄, 38). ΙΙΙ. ἐν τῇ Καιν. Διαθ. προστακτ. ἀόρ. Παθ. ἱλάσθητι, ἔσο ἵλεως, εὔσπλαγχνος, ἐλεήμων, τινὶ Εὐαγγ. κ. Λουκ. ιη΄, 13 (πρβλ. ἐξιλάσκομαι), ἐν ᾗ σημασίᾳ ὁ Ὅμηρος μεταχειρίζεται τοὺς ἐνεργ. τύπους, ἱλήκω, ἵλημη, οὓς ἴδε.
