ῥωγμή: Difference between revisions
ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου ἐν τοῖς ἄρσεσι κλέος ᾖ → of whom there is least talk either for praise or blame, of whom there is least notoriety among the men either for praise or blame
(Bailly1_4) |
(36) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ῆς (ἡ) :<br />déchirure, fente, crevasse.<br />'''Étymologie:''' [[ῥήγνυμι]]. | |btext=ῆς (ἡ) :<br />déchirure, fente, crevasse.<br />'''Étymologie:''' [[ῥήγνυμι]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=η / [[ῥωγμή]], ΝΜΑ και [[ῥωχμή]] ΜΑ<br />[[επιμήκης]] επιφανειακή ή [[βαθιά]] [[σχισμή]] στερεού σώματος, [[διακοπή]] της συνέχειας μιας επιφάνειας με τον σχηματισμό ανοίγματος σε αυτήν, [[σκάσιμο]], [[χάσμα]] (α. «[[μετά]] τον σεισμό παρουσιάστηκαν πολλές ρωγμές στο [[έδαφος]]» β. «[[ῥωγμή]] ξύλου», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>ιατρ.</b> <b>φρ.</b> «[[ρωγμή]] οστού»<br /><b>ιατρ.</b> [[γραμμοειδής]] [[διακοπή]] της συνέχειας οστού.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> ετεροιωμένη [[βαθμίδα]] <i>ῥωγ</i>- του [[ῥήγνυμι]] (<b>πρβλ.</b> <i>ῥώξ</i>, <i>ῥωγός</i>) <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>μή</i> (<b>πρβλ.</b> <i>τι</i>-<i>μή</i>). Ο τ. [[ῥωχμή]] [[κατά]] το [[ῥωχμός]]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:27, 29 September 2017
English (LSJ)
ἡ,= ῥωγή,
A fracture, Hp.VC3; ῥ. ξύλου cleft, Arist.HA 614b15, cf. 556a5.
German (Pape)
[Seite 854] ἡ, = ῥωγμός, ξύλου, Arist. H. A. 9, 9; Plut. Symp. 4, 2, 1.
Greek (Liddell-Scott)
ῥωγμή: ἡ, = ῥωγή, Ἱππ. Κεφ. Τρωμ. 898· ῥ. ξύλου, χαραγματιά, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 9, 4, πρβλ. 5. 28, 4· ὡσαύτως ῥωγμός, ὁ, Βίωνος Ἀποσπ. 15.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
déchirure, fente, crevasse.
Étymologie: ῥήγνυμι.
Greek Monolingual
η / ῥωγμή, ΝΜΑ και ῥωχμή ΜΑ
επιμήκης επιφανειακή ή βαθιά σχισμή στερεού σώματος, διακοπή της συνέχειας μιας επιφάνειας με τον σχηματισμό ανοίγματος σε αυτήν, σκάσιμο, χάσμα (α. «μετά τον σεισμό παρουσιάστηκαν πολλές ρωγμές στο έδαφος» β. «ῥωγμή ξύλου», Αριστοτ.)
νεοελλ.
ιατρ. φρ. «ρωγμή οστού»
ιατρ. γραμμοειδής διακοπή της συνέχειας οστού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ετεροιωμένη βαθμίδα ῥωγ- του ῥήγνυμι (πρβλ. ῥώξ, ῥωγός) + κατάλ. -μή (πρβλ. τι-μή). Ο τ. ῥωχμή κατά το ῥωχμός].
