proinde

Latin > English (Lewis & Short)

prŏ-indē: (abbrev. proin, like dein for deinde;
I usually monosyl., Plaut. Am. 1, 1, 155; id. Capt. prol. 63; 3, 4, 20 et saep.; Ter. And. 2, 4, 5; id. Eun. 1, 1, 11; id. Heaut. 1, 2, 3; dissyl., Cat. 20, 16), adv.
I Just so, in the same manner, in like manner, equally, just, even; usually with a foll. atque (ac), quasi, or ut, rarely quam: tibi nunc, proinde ac merere, summas habeo gratias, Plaut. Trin. 3, 2, 33; cf. Cic. Tusc. 5, 2, 6; and: Scipiades ... Ossa dedit terrae, proinde ac famul infimus esset, Lucr. 3, 1035; so, proinde atque (ac) si, Lex Rubr. lin. 17, ap. Haubold, Monum. Leg. p. 146; cf.: quā de re quoniam nihil ad me scribis, proinde habebo ac si scripsisses nihil esse, just as if, the same as if, Cic. Att. 3, 13, 1: proinde aestimans, ac si usus esset, Caes. B. C. 3, 1, 5: proinde expiscare quasi non nosses, Ter. Phorm. 2, 3, 35: proinde quasi nemo siet, Ita, etc., id. Heaut. 1, 1, 13; Cic. Rep. 1, 5, 9; cf.: proinde quasi nostram ipsam mentem videre possimus, id. Mil. 31, 84; and: proinde quasi aut plures fortunati sint quam infelices, aut, etc., id. Tusc. 1, 36, 86: haec curata sint Fac sis, proinde adeo, ut me velle intellegis, Plaut. Am. 3, 3, 27: faciam, sit, proinde ut dixi, Tragicomoedia, id. ib. prol. 63: proinde ut commodumst et lubet, id. ib. 2, 1, 8: proinde ut quisque fortunā utitur, ita praecellet, id. Ps. 2, 3, 13; cf., in the reverse order: quia, ut vos mihi domi eritis proinde ego ero fama foris, Ter. Hec. 2, 1, 21; Lucr. 4, 648: si proinde amentur mulieres diu quam lavant, Plaut. Truc. 2, 3, 3: equidem diis habeo gratiam, non proinde quia natus est quam, etc. (Gr. οὐχ οὕτως ... ὡς), Gell. 9, 3, 5.—Absol.: hunc filii loco non proinde habere turpe mihi videtur, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 5; Petr. 83: ut, sive dulcis esset sapor uvae sive acidus, proinde aestimarent, Col. 11, 2, 68; Just. 41, 3, 8.—
II Hence, therefore, accordingly, then, in expressions of advice, exhortation, encouragement, etc.: proinde actutum istuc quid sit quod scire expetis eloquere, Plaut. As. 1, 1, 12: proinde istud facias ipse, quod faciamus nobis suades, id. ib. 3, 3, 54: proinde hinc vos amolimini, Ter. And. 4, 2, 24: proinde aperte dice, quid sit, quod times, Naev. ap. Fest. p. 229 (Trag. Rel. v. 63 Rib.): proin tu fac, apud te ut sies, id. And. 2, 4, 5; Cic. Fam. 12, 6, 2: proinde aut exeant aut quiescant, id. Cat. 2, 5, 11; Caes. B. G. 7, 38 fin.: proinde parati intentique essent signo dato Romanos invadere, Sall. J. 49, 3; 83, 1: proinde tona eloquio, solitum tibi! Verg. A. 11, 383: proinde ne gravarentur, Liv. 1, 9; 2, 15; 3, 57; Curt. 3, 5, 13; Just. 31, 7, 6; Plin. Ep. 2, 3, 8; 3, 19, 9.

Latin > French (Gaffiot 2016)

prŏinde,⁸ adv.,
1 ainsi donc, par conséquent [surtout suivi de subj. ou impér.] : Cic. Fam. 12, 6, 2 ; Fato 4 ; Cat. 2, 11 ; Cæs. G. 7, 38, 8
2 dans la même proportion que, de même que : [avec ac ou atque ] Pl. Amph. 583 ; Varro L. 6, 49 ; Cic. Tusc. 5, 6 ; Cæs. C. 3, 60, 5 || proinde ac si, comme si : Cic. Inv. 1, 104 ; Att. 3, 13, 1 ; Cæs. C. 3, 1, 5 ; 3, 72, 4 ; Nep. Alc. 6, 1, etc. || [avec quam ] : proinde... quam Tac. H. 1, 30, autant que, cf. Pl. Truc. 324 ; non proinde... quam Tac. H. 2, 39, moins... que, cf. Gell. 9, 3, 5 || [avec ut ] de même que, selon que : Pl. Amph. 63 ; Ps. 679 ; Cic. Inv. 2, 175 ; ut... proinde Ter. Hec. 218 ; Lucr. 4, 648 || [avec quasi ] de même que si, comme si : Ter. Phorm. 382 ; Cic. Rep. 1, 9 ; Mil. 19 ; Tusc. 1, 86.