λοῖσθος: Difference between revisions
ὕπνος δεινὸν ἀνθρώποις κακόν → sleep is a terrible evil for humans (Menander, Sententiae monostichoi 1.523)
(Autenrieth) |
(23) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=([[λοιπός]]): [[last]], Il. 23.536†. | |auten=([[λοιπός]]): [[last]], Il. 23.536†. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=<b>(I)</b><br />λοῑσθος, -ον (Α)<br />[[έσχατος]], ύστατος, [[λοίσθιος]] («[[θάνατος]] λοῑσθος ἰατρὸς κακῶν», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αβέβαιης ετυμολ. Κατά την επικρατέστερη [[άποψη]] <span style="color: red;"><</span> <i>λοιhισ</i>-<i>θFoς</i>, σύνθ. [[λέξη]] της οποίας το α' συνθετικό συνδέεται ετυμολ. με το συγκριτικού βαθμού γερμ. <i>lais</i>-<i>iz</i> «λιγότερος» και με το αγγλ. <i>less</i> «λιγότερος», ενώ το β' συνθετικό με τα <i>θέω</i> «[[τρέχω]]», [[θοός]] «γρήγορος». Η αρχική σημ. θα ήταν [[επομένως]] «[[εκείνος]] που τρέχει λιγότερο [[γρήγορα]]».<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <b>αρχ.</b> [[λοισθήιος]], [[λοίσθημα]], [[λοίσθων]], [[λοισθώνη]]].———————— <b>(II)</b><br />λοῑσθος, ὁ (Α)<br /><b>1.</b> [[δοκός]], [[δοκάρι]]<br /><b>2.</b> [[κεραία]] ή [[ιστός]] («οὐκ εἶ ὅ μέν τις λοῑσθον ἀρεῑται [[δόρυ]]», <b>Ευρ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Άγνωστης ετυμολ. Δεν αποκλείεται να πρόκειται για το [[λοίσθος]] (I) με εξειδικευμένη σημ. «αυτό που χρησιμοποιείται τελευταίο» (για να ανυψώσει [[κανείς]] σώματα)]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:34, 29 September 2017
English (LSJ)
(A), ον,
A left behind, last, Il.23.536, Lyc.163, Euph.51.13, etc.; ὁ θάνατος λοῖσθος ἰατρὸς κακῶν S.Fr.698: Sup. -ότατος last of all, Hes.Th.921; -οτάτας χάριτας the last honours (to the dead), IG14.1721.
λοῖσθος (B), ὁ,
A beam, λοῖσθοι ἓξ ὥστε μοχλοῖς χρῆσθαι IG22.1673.17 (iv B. C.); boom, gaff, or spar, E.Hel.1597.
Greek (Liddell-Scott)
λοῖσθος: -ον, ἔσχατος, ὕστατος, Ἰλ. Ψ. 536· Ὑπερθ. λοισθότατος, ἔσχατος πάντων, Ἡσ. Θ. 921· λοισθοτάτας χάριτας, τὰς ὑστάτας τιμὰς (τοῦ νεκροῦ), Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 573· - ὡσαύτως παρὰ Τραγ., ὁ θάνατος λοίσθιος ἰατρὸς κακῶν Σοφ. Ἀποσπ. 626, πρβλ. Εὐρ. Ἑλ. 1597. (Ἐκτεταμένον: λοίσθιος, λοισθήιος· - πρέπει νὰ εἶναι ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης ἐξ ἧς καὶ τὸ λοιπός, ἴσως εἶδος ὑπερθ., λοίπιστος, λοῖσθος).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
extrême, càd dernier, qui vient après tous les autres.
Étymologie: DELG étym. ignorée.
English (Autenrieth)
Greek Monolingual
(I)
λοῑσθος, -ον (Α)
έσχατος, ύστατος, λοίσθιος («θάνατος λοῑσθος ἰατρὸς κακῶν», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Κατά την επικρατέστερη άποψη < λοιhισ-θFoς, σύνθ. λέξη της οποίας το α' συνθετικό συνδέεται ετυμολ. με το συγκριτικού βαθμού γερμ. lais-iz «λιγότερος» και με το αγγλ. less «λιγότερος», ενώ το β' συνθετικό με τα θέω «τρέχω», θοός «γρήγορος». Η αρχική σημ. θα ήταν επομένως «εκείνος που τρέχει λιγότερο γρήγορα».
ΠΑΡ. αρχ. λοισθήιος, λοίσθημα, λοίσθων, λοισθώνη].———————— (II)
λοῑσθος, ὁ (Α)
1. δοκός, δοκάρι
2. κεραία ή ιστός («οὐκ εἶ ὅ μέν τις λοῑσθον ἀρεῑται δόρυ», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Δεν αποκλείεται να πρόκειται για το λοίσθος (I) με εξειδικευμένη σημ. «αυτό που χρησιμοποιείται τελευταίο» (για να ανυψώσει κανείς σώματα)].
