πιστικός: Difference between revisions
εἰ ἀποκρυπτόντων τῶν Μήδων τὸν ἥλιον ὑπὸ σκιῇ ἔσοιτο πρὸς αὐτοὺς ἡ μάχη καὶ οὐκ ἐν ἡλίῳ → if the Medes hid the sun, the battle would be to them in the shade and not in the sun
(abb-1) |
(ab2) |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{Abbott | {{Abbott | ||
|astxt=*† [[πιστικός]], -ή, -όν ([[πίστις]]), <br /><b class="num">1.</b>having the gift of persuasion (Plat., Gorg., 455A). <br /><b class="num">2.</b><br /><b class="num">(a)</b>of persons, faithful, trusty (Plut.); <br /><b class="num">(b)</b>of things, trustworthy, genuine: [[νάρδος]] π., Mk 14:3, Jo 12:3. † | |astxt=*† [[πιστικός]], -ή, -όν ([[πίστις]]), <br /><b class="num">1.</b>having the [[gift]] of [[persuasion]] (Plat., Gorg., 455A). <br /><b class="num">2.</b><br /><b class="num">(a)</b>of persons, [[faithful]], [[trusty]] (Plut.); <br /><b class="num">(b)</b>of things, [[trustworthy]], [[genuine]]: [[νάρδος]] π., Mk 14:3, Jo 12:3. † | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:44, 25 August 2017
English (LSJ)
(A), ή, όν, (πίνω)
A liquid, νάρδος Ev.Marc.14.3, Ev.Jo.12.3.
πιστικός (B), ή, όν, (πίστις)
A faithful, Vett.Val.10.14, Cat.Cod. Astr.8(4).169 ; γυνὴ π. καὶ οἰκουρός Artem.2.32. Adv. -κῶς, ἔχειν πρὸς ἀλλήλους Plu.Pel.8 : Sup. -ώτατα Hld.3.9. 2 late spelling of πειστικός (q.v.).
German (Pape)
[Seite 620] 1) zum Glauben, zur Treue gehörig, treu, πιστικῶς ἔχειν τινί, Plut. Pelop. 8. – 2) = πειστικός, überzeugend, überredend; ῥήτωρ, Plat. Gorg. 455 a; λόγοι, Xen. Cyr. 1, 6, 10; Arist. rhet. 1, 2. trinkbar, flüssig, N. T., νάρδος, was Andere erklären = Vertrauen erweckend, sich als echt ankündigend.
Greek (Liddell-Scott)
πιστικός: (Α), ή, όν, (πίνω) ὑγρός, ῥευστός, νάρδος Εὐαγγ. κ. Μάρκ. ιδ΄, 3, κ. Ἰω. ιβ΄, 3· πρβλ. πιστός (Α)· ― ἕτεροι ἀναφέρουσι τὴν λέξιν εἰς τὸ πίστις, γνήσιος, καθαρός, ἄμικτος.
French (Bailly abrégé)
1ή, όν :
fidèle.
Étymologie: πιστός¹.
2ή, όν :
potable ; liquide.
Étymologie: πιστός².
English (Abbott-Smith)
- † πιστικός, -ή, -όν (πίστις),
1.having the gift of persuasion (Plat., Gorg., 455A).
2.
(a)of persons, faithful, trusty (Plut.);
(b)of things, trustworthy, genuine: νάρδος π., Mk 14:3, Jo 12:3. †
