ἀσύμφωνος

English (LSJ)

Att. ἀξ-, ον,

   A not harmonious, Pl.R.402d; χορδή D.H. Comp.11.    2 metaph., discordant, at variance, ἐμαυτῷ Pl.Grg. 482c; ἕξεις Ocell.4.13; πρὸς ἀλλήλους Act.Ap.28.25, Arr.An.Prooem. (Comp.). Adv. -νως Pl.Lg.860c; τοῖς αὐτοῖς Arg.Str.I.    II not speaking the same language, πρὸς ἄλληλα Pl.Plt.262d, cf. Lg.777d; ἀ. ταῖς διαλέκτοις D.S.17.53.

German (Pape)

[Seite 380] 1) nicht dieselbe Sprache redend, ἄμικτα καὶ ἀσύμφ. πρὸς ἄλληλα Plat. Polit. 262 d; vgl. Legg. VI, 777 d. – 2) nicht im Einklang, χορδὴν κρούειν D. Hal. C. V. 11; nicht übereinstimmend, uneins, τινί Plat. Gorg. 482 c; πρὸς ἀλλήλους N. T.; καὶ ἀνάρμοστος Plut. Agis 10.

Greek (Liddell-Scott)

ἀσύμφωνος: παλ. Ἀττ. ἀξύμφωνος, ον, μὴ συμφωνῶν κατὰ τὸν ἦχον, μὴ ἁρμονικός, Πλάτ. Πολ. 402D· χορδὴ Διον. Ἁλ. π. Συνθ. 11. 2) μεταφ. ὡς καὶ νῦν, ὁ διαφωνῶν πρός τινα, ἑμαυτῷ ἀσύμφωνον εἶναι καὶ ἐναντία λέγειν Πλάτ. Γοργ. 482C· πρὸς ἀλλήλους, Πράξ. Ἀπ. κη΄, 25: - Ἐπίρρ. ἀσυμφώνως Πλάτ. Νόμ. 860C. ΙΙ. μὴ λαλῶν τὴν αὐτὴν γλῶσσαν, πρός τινα ὁ αὐτ. Πολιτικ. 262D, πρβλ. Νόμ. 777D· ἀσ. ταῖς διαλέκτοις Διόδ. 17, 53.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
discordant ; fig. qui ne s’accorde pas, en désaccord.
Étymologie: ἀ, σύμφωνος.

Spanish (DGE)

-ον

• Alolema(s): át. ἀξύμ-
I 1que no habla la misma lengua, γένη ... ἀσύμφωνα πρὸς ἄλληλα Pl.Plt.262d, cf. Lg.777d, ἔθνος ἀ. ταῖς διαλέκτοις D.S.17.53.
2 mús. disonante φθόγγος Aristox.Harm.37.13, 67.11, σύστημα Aristid.Quint.14.10, διάστημα Aristid.Quint.106.29
•de las cuerdas de un instrumento desafinado D.H.Comp.11.8, Arr.Epict.3.16.5.
II fig.
1 ref. a un conjunto falto de armonía, inarmónico εἰ δὲ ἀσύμφωνος εἴη ref. a pers., Pl.R.402d, cf. Luc.Par.28, μηδὲν ἀσύμφωνον ἐν τοῖς συνεστηκόσιν ἐστὶ κατὰ φύσιν nada hay inarmónico en cosas que se combinan conforme a la naturaleza Plot.2.1.2, cf. Ph.2.268.
2 ref. a distintos elementos discordante, discrepante c. dat. o prep., de pers. ἐμαυτῷ Pl.Grg.482c, πρὸς ἀλλήλους Act.Ap.28.25, ἐς ἀλλήλους Arr.An.proem.2
•de cosas y abstr. ἀσύμφωνα τὰ σχήματα τοῖς σώμασιν las figuras no corresponden al cuerpo Arist.Cael.306^b30, abs. δόξαι Thphr.CP 1.22.4, ἕξεις Ocell.56, κρίσεις S.E.M.11.89, λοιπογραφία PBeatty Panop.1.104 (III d.C.), δόγματα Iren.Lugd.Ep.Flor. en Eus.HE 5.20
•neutr. subst. τὰ τῶν γραφῶν ἀσύμφωνα πειρῶνται μεταρρυθμίζειν Clem.Ep.Petr.1.4.
3 inadecuado, incompatible c. dat. (σπέρματα) ἀσύμφωνα τῇ χώρᾳ (semillas) no adecuadas al suelo Thphr.HP 8.8.1, cf. CP 1.13.4.
4 disputado, discutido χόρτος ἀ. forraje en disputa, PMich.581.18 (II d.C.).
III adv. -ως
1 en desacuerdo ἀ. τοῖς αὐτοῖς Str.1.argumen., ἀ. τῇ φύσει Arr.Epict.1.4.14, cf. Cat.Cod.Astr.8(1).264.
2 fig. absurdamente ἀ. προσαγορεύειν Pl.Lg.860c.

English (Strong)

from Α (as a negative particle) and σύμφωνος; inharmonious (figuratively): agree not.

English (Thayer)

ἀσύμφωνον, not agreeing in sound, dissonant, inharmonious, at variance: πρός ἀλλήλους (Diodorus 4,1), Josephus, contra Apion 1,8, 1); Plato, Plutarch, (others.).)