παίδευμα

English (LSJ)

ατος, τό,

   A that which is reared up or educated, i.e. nursling, scholar, pupil, E.El.887; [ὑμεῖς] παιδεύματα θεῶν ὄντες Pl.Ti. 24d; μῆλα, φυλλάδος Παρνασίας παιδεύματ' E.Andr.1100; πόντου παιδεύματα, of fish, Id.Fr.27.5 (lyr.): in pl., of a single object, Id.Hipp. 11.    II thing taught, subject of instruction, S.Fr.1120.3, Pl.Lg. 747c(pl.), X.Oec.7.6, D.60.16(pl.), Arist.Pol.1338a11(pl.).    2 means of instruction, κακόν τι π. ἦν ἄρ' . . ὁ πλοῦτος E.Fr.54.

German (Pape)

[Seite 439] τό, das Erzogene, Gegenstand der Erziehung, Zögling, Eur. El. 887; auch im plur., ἁγνοῦ Πιτθέως παιδεύματα, Hipp. 11, von Einem, vgl. Andr. 1102; γεννήματα καὶ παιδεύματα θεῶν ὄντες, Plat. Tim. 24 d. – Der Gegenstand des Unterrichts, καλὰ τὰ παιδεύματα καὶ προσήκοντα γίγνοιτ' ἄν, Plat. Legg. V, 747 c; Xen. Oec. 7, 6 u. Folgde.

Greek (Liddell-Scott)

παίδευμα: τό, τὸ ἐκπαιδευθὲν ὑπό τινος, μαθητής, τρόφιμος, θρέμμα, Εὐρ. Ἠλ. 887, Πλάτ. Τίμ. 24D, κτλ.˙ μῆλα, φυλλάδος Παρνασίας παιδεύματα, πρόβατα τῆς φυλλάδος θρέμματα τοῦ Παρνασσοῦ, Εὐρ. Ἀνδρ. 1100˙ πόντου παιδεύματα, ἐπὶ ἰχθύων, Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 98Ε˙ - συχν. ὡσαύτως ἐν τῷ πληθ., ἐπὶ ἑνὸς μόνου προσώπου ἢ πράγματος, Ἱππόλυτος, ἁγνοῦ Πιτθέως παιδεύματα Εὐρ. Ἱππ. 11, Πλάτ. Τίμ. 24D πρβλ. Πόρσ. εἰς Εὐρ. Ὀρ. 1051. ΙΙ. πρᾶγμα διδασκόμενον, ὑπόθεσις διδασκαλίας, μάθημα, μουσικῆς παιδεύματα, Σοφοκλ. (;) Ἀποσπ. 779, πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 747C, Ξεν. Οἰκ. 7, 6, Ἀριστ. Πολιτ. 8. 3, 11.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
1 ce qu’on a élevé ou instruit, élève, disciple ; poét. les poissons, les nourrissons de la mer;
2 ce qu’on a appris, connaissance, savoir.
Étymologie: παιδεύω.

Greek Monolingual

παίδευμα, τὸ (Α) παιδεύω
1. αυτός που εκπαιδεύεται, ο μαθητής, ο τρόφιμος («γεννήματα καὶ παιδεύματα θεῶν ὂντες», Πλάτ.)
2. (και τον πληθ. για ένα μόνο πρόσ.) δημιούργημα, ανάθρεμμα («Ιππόλυτος, αγνού Πιτθέως παιδεύματα», Ευρ.)
3. (για ζώα) θρέμμα («πόντου παιδεύματα», Ευρ.)
4. το αντικείμενο της διδασκαλίας, μάθημα («ταῡτα μὲν τὰ παιδεύματα καὶ ταύτας τὰς μαθήσεις ἑαυτῶν εἶναι χάριν», Αριστοτ.)
5. μέσο εκπαίδευσης («κακόν τι παίδευμα ἦν ἄρ'... ὁ πλοῡτος», Ευρ.).