συγκινέω: Difference between revisions
Δύναται τὸ πλουτεῖν καὶ φιλανθρώπους ποιεῖν → Being rich can even produce a social conscience → Animos nonnumquam humanos concinnant opes → Mitunter macht der Reichtum Menschen auch human
(T22) |
(6) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=συγκίνω: 1st aorist 3rd [[person]] plural συνεκίνησάν; to [[move]] [[together]] [[with]] others ([[Aristotle]]); to [[throw]] [[into]] [[commotion]], [[excite]], [[stir]] up: [[τόν]] λαόν, [[Polybius]], [[Plutarch]], Longinus, others.) | |txtha=συγκίνω: 1st aorist 3rd [[person]] plural συνεκίνησάν; to [[move]] [[together]] [[with]] others ([[Aristotle]]); to [[throw]] [[into]] [[commotion]], [[excite]], [[stir]] up: [[τόν]] λαόν, [[Polybius]], [[Plutarch]], Longinus, others.) | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''συγκῑνέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, [[ανακινώ]] μαζί, [[συγκινώ]], [[συνταράσσω]], σε Καινή Διαθήκη | |||
}} | }} |
Revision as of 01:48, 31 December 2018
English (LSJ)
A stir up or excite, Plb.15.17.1, Act.Ap.6.12; stir up a mixture, Gal.13.1041:—Pass., move along with or together, Arist.Top. 113a30, Pr.921b28, Gal.16.520, etc.; σ. κινήσεις ἀνελευθέρους Plu.2.704d; τὸ συγκεκινημένον sympathetic emotion, Longin.15.2; συγκεκ. λόγοι Id.29.2. II apparently intr., Arist.Pr.949a19 (dub.l.).
German (Pape)
[Seite 967] mit bewegen; Pol. 15, 17, 1; Luc. pro merc. cond. 5 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
συγκῑνέω: κινῶ ὁμοῦ, συγκινῶ ἢ συνταράσσω, Πολυβ. 15. 17, 1, Πράξ. Ἀποστ. ς΄, 12. ― Παθ., κινοῦμαι μετά τινος ἢ ὁμοῦ, Ἀριστ. Τοπ. 2. 7, 5, Προβλ. 18. 42, 4, κτλ.· σ. κινήσεις ἀνελευθέρους Πλούτ. 2. 704D. ― τὸ συγκεκινημένον, ἡ συγκίνησις, Λογγῖν. 15· συγκεκ. λόγοι ὁ αὐτ. 29. ΙΙ. κατὰ τὸ φαινόμενον ἀμετάβ., Ἀριστ. Προβλ. 27. 11, 2.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
mouvoir ensemble ; Pass. se mouvoir avec ou en même temps.
Étymologie: σύν, κινέω.
English (Strong)
from σπαράσσω and κινέω; to move together, i.e. (specially), to excite as a mass (to sedition): stir up.
English (Thayer)
συγκίνω: 1st aorist 3rd person plural συνεκίνησάν; to move together with others (Aristotle); to throw into commotion, excite, stir up: τόν λαόν, Polybius, Plutarch, Longinus, others.)
Greek Monotonic
συγκῑνέω: μέλ. -ήσω, ανακινώ μαζί, συγκινώ, συνταράσσω, σε Καινή Διαθήκη