κήδευμα: Difference between revisions

From LSJ

νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖινgodly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet

Source
(5)
(nl)
Line 24: Line 24:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''κήδευμα:''' -ατος, τό,<br /><b class="num">1.</b> [[συγγένεια]] από γάμο ή συμπεθέρεμα, Λατ. offinitas, σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> ποιητ. αντί [[κηδεστής]], [[κάποιος]] που συνδέεται με αυτό τον τρόπο, σε Σοφ., Ευρ.
|lsmtext='''κήδευμα:''' -ατος, τό,<br /><b class="num">1.</b> [[συγγένεια]] από γάμο ή συμπεθέρεμα, Λατ. offinitas, σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> ποιητ. αντί [[κηδεστής]], [[κάποιος]] που συνδέεται με αυτό τον τρόπο, σε Σοφ., Ευρ.
}}
{{elnl
|elnltext=κήδευμα -ατος, τό [κηδεύω] aanverwantschap;; παλαιὰ καινῶν λείπεται κηδευμάτων oude aanverwantschap wijkt voor nieuwe Eur. Med. 76; poët. concr.: ἄναξ, ἐμὸν κήδευμα heer, zwager van mij Soph. OT 85.
}}
}}

Revision as of 11:12, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κήδευμα Medium diacritics: κήδευμα Low diacritics: κήδευμα Capitals: ΚΗΔΕΥΜΑ
Transliteration A: kḗdeuma Transliteration B: kēdeuma Transliteration C: kidevma Beta Code: kh/deuma

English (LSJ)

ατος, τό,

   A connexion or alliance by marriage, E.Med.76, Pl.Lg.773b.    2poet. for κηδεστής, one who is so connected, S.OT 85, E.Or.477.

German (Pape)

[Seite 1429] τό, Verwandtschaft durch Heirath, Verschwägerung, Plat. Legg. VI, 773 b, wie Eur. Med. 75, παλαιὰ καινῶν λείπεται κηδευμάτων. – Poetisch = κηδεστής; ἄναξ, ἐμὸν κήδευμα Soph. O. R. 85; Eur. Or. 477.

Greek (Liddell-Scott)

κήδευμα: τό, συγγένεια δι’ ἐπιγαμίας, Λατιν. affinitas, Εὐρ. Μήδ. 76, Πλάτ. Νόμ. 773Β. 2) ποιητ. ἀντὶ τοῦ κηδεστής, ὁ οὕτω πως συγγενεύων, Σοφ. Ο. Τ. 85, Εὐρ. Ὀρ. 477.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
1 parenté par alliance, par mariage;
2 parent par mariage.
Étymologie: κηδεύω.

Greek Monolingual

κήδευμα, -εύματος, τὸ (Α) κηδεύω
1. συγγένεια εξ αγχιστείας, εξ επιγαμίας («τον δ' ἐναντίως πεφυκότα ἐπὶ τἀναντία χρὴ κηδεύματα πορεύεσθαι», Πλάτ.)
2. (ποιητ.) κηδεστήςἄναξ, ἐμὸν κήδευμα, παῑ Μενοικέως», Σοφ.).

Greek Monotonic

κήδευμα: -ατος, τό,
1. συγγένεια από γάμο ή συμπεθέρεμα, Λατ. offinitas, σε Ευρ.
2. ποιητ. αντί κηδεστής, κάποιος που συνδέεται με αυτό τον τρόπο, σε Σοφ., Ευρ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κήδευμα -ατος, τό [κηδεύω] aanverwantschap;; παλαιὰ καινῶν λείπεται κηδευμάτων oude aanverwantschap wijkt voor nieuwe Eur. Med. 76; poët. concr.: ἄναξ, ἐμὸν κήδευμα heer, zwager van mij Soph. OT 85.