ὀλβίζω: Difference between revisions

From LSJ

συνετῶν μὲν ἀνδρῶν, πρὶν γενέσθαι τὰ δυσχερῆ, προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ θέσθαι → it is the part of prudent men, before difficulties arise, to provide against their arising; and of courageous men to deal with them when they have arisen

Source
(5)
(3b)
Line 21: Line 21:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ὀλβίζω:''' Αττ. μέλ. <i>-ιῶ</i>, αόρ. αʹ [[ὤλβισα]] ([[ὄλβιος]])· κάνω κάποιον ευτυχισμένο, σε Ευρ.· [[θεωρώ]] ότι είμαι ή [[δηλώνω]] ότι είμαι [[ευτυχισμένος]], σε Αισχύλ., Σοφ. κ.λπ. — Παθ., είμαι ή θεωρούμαι [[ευτυχής]], μτχ. παρακ. <i>ὠλβισμένοι</i>, σε Ευρ.· μτχ. αορ. αʹ <i>ὀλβισθείς</i>, στον ίδ.
|lsmtext='''ὀλβίζω:''' Αττ. μέλ. <i>-ιῶ</i>, αόρ. αʹ [[ὤλβισα]] ([[ὄλβιος]])· κάνω κάποιον ευτυχισμένο, σε Ευρ.· [[θεωρώ]] ότι είμαι ή [[δηλώνω]] ότι είμαι [[ευτυχισμένος]], σε Αισχύλ., Σοφ. κ.λπ. — Παθ., είμαι ή θεωρούμαι [[ευτυχής]], μτχ. παρακ. <i>ὠλβισμένοι</i>, σε Ευρ.· μτχ. αορ. αʹ <i>ὀλβισθείς</i>, στον ίδ.
}}
{{elru
|elrutext='''ὀλβίζω:''' <b class="num">1)</b> делать счастливым, давать блаженство (ἓν ἦμάρ μ᾽ ὤλβισ᾽, ἓν δ᾽ ἀπώλεσεν Eur.);<br /><b class="num">2)</b> считать счастливым (μηδένα Soph.): οἱ τὰ πρῶτ᾽ ὠλβισμένοι Eur. слывущие самыми счастливыми.
}}
}}

Revision as of 00:56, 1 January 2019

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὀλβίζω Medium diacritics: ὀλβίζω Low diacritics: ολβίζω Capitals: ΟΛΒΙΖΩ
Transliteration A: olbízō Transliteration B: olbizō Transliteration C: olvizo Beta Code: o)lbi/zw

English (LSJ)

fut.

   A -ιῶ E.Hel.228 : aor. ὤλβισα S.Fr.646.1, etc. :—Pass. (v. infr.) :—make happy, E.Ph.1689, Hel.l.c.(lyr.); deem or pronounce happy, A.Ag.928, S.OT1529, etc. :—Pass., to be or be deemed happy, τίς δ' οἶκος . . ὠλβίσθη ποτέ ; Id.Fr.942 ; οἱ τὰ πρῶτ' ὠλβισμένοι E.IA 51 ; μέγα ὀλβισθείς Id.Tr.1253 (anap.).

German (Pape)

[Seite 318] (glücklich machen), glücklich preisen, wie μακαρίζω; Aesch. Ag. 902; Soph. O. R. 1529; ἐνεγκὼν τἀπινίκια ὠλβίζετο, El. 683; oft Eur., οἱ τὰ πρῶτ' ὠλβισμένοι I. A. 51, μέγα ὀλβισθείς Troad. 1253; Ar. Th. 18; sp. D.

Greek (Liddell-Scott)

ὀλβίζω: μέλλ. -ίσω, Ἀττ. -ιῶ: ἀόρ. ὤλβισα Τραγ. ― Παθ., ἴδε κατωτ. Καθιστῶ τινα ὄλβιον, εὐδαίμονα, Εὐρ. Φοίν. 1689, Ἑλ. 228· ― μακαρίζω, «καλοτυχίζω», Αἰσχύλ. Ἀγ. 928, Σοφ. Ο. Τ. 1529, κτλ.· ― εἶμαι ἢ θεωροῦμαι ὄλβιος, μακάριος, τίς δ’ οἶκος.. ὠλβίσθη ποτέ; ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 679· οἱ τὰ πρῶτ’ ὠλβισμένοι Εὐρ. Ι. Α. 51· μέγα ὀλβισθεὶς ὁ αὐτ. ἐν Τρῳ. 1253.

French (Bailly abrégé)

ao. ὤλβισα, pf. inus.
1 rendre heureux;
2 regarder comme heureux.
Étymologie: ὄλβος.

Greek Monotonic

ὀλβίζω: Αττ. μέλ. -ιῶ, αόρ. αʹ ὤλβισα (ὄλβιος)· κάνω κάποιον ευτυχισμένο, σε Ευρ.· θεωρώ ότι είμαι ή δηλώνω ότι είμαι ευτυχισμένος, σε Αισχύλ., Σοφ. κ.λπ. — Παθ., είμαι ή θεωρούμαι ευτυχής, μτχ. παρακ. ὠλβισμένοι, σε Ευρ.· μτχ. αορ. αʹ ὀλβισθείς, στον ίδ.

Russian (Dvoretsky)

ὀλβίζω: 1) делать счастливым, давать блаженство (ἓν ἦμάρ μ᾽ ὤλβισ᾽, ἓν δ᾽ ἀπώλεσεν Eur.);
2) считать счастливым (μηδένα Soph.): οἱ τὰ πρῶτ᾽ ὠλβισμένοι Eur. слывущие самыми счастливыми.