πέμφιξ

English (LSJ)

ῑγος, ἡ,

   A breath, blast, ἀπῇξε πέμφιξ Ἰονίου πέλας πόρου prob. in S. Fr. 337; κεραυνία π. βροντῆς Id.Fr. 538; δυσχείμερος π. A.Fr. 195.4.    2 ray, τηλέσκοπον πέμφιγα χρυσέαν ἰδών S.Fr.338 ; ἂς οὔτε π. ἡλίου προσδέρκεται οὔτε κτλ. A.Fr.170.    3 drop, Id.Fr.205; μηδ' αἵματος πέμφιγα πρὸς πέδῳ βάλῃς Id.Fr. 183.    4 cloud, πέμφιγι . . ἀγγέλῳ πυρός cloud, harbinger of lightning, S.Fr.539 ; driving rain or rain-cloud, Ibyc.17; πελιδναὶ φλύκταιναι πέμφιξιν ἐειδόμεναι ὑετοῖο, . . ἀμυδρήεσσαι ἐς ὠπήν livid pustules like rain clouds (in colour) . . dim to the sight, Nic.Th.273 (but = bubbles acc. to Sch.); dub. sens. in Call.Fr.483 (prob. = Oxy.2080.43).    5 ghost, Lyc.1106, and so prob. in Euph.134.    6 pustule or part surrounding a pustule, ἐφίσταται π. οἷον ἐλαίου χλωρῆς ὥσπερ ἀράχνιον Euryphon ap. Gal.17 (1).886.

German (Pape)

[Seite 554] ιγος, ἡ, mit der Nebenform πεμφίς, ίδος, ἡ, Hauch, Odem, in den VLL. πνοή erkl.; δυσχείμερος, Sturm, Aesch. frg. 181, der auch frg. 159 sagt ἃς οὔτε πέμφιξ ἡλίου προσδέρκεται, der Sonne Hauch, Strahl, u. frg. 169 μηδ' αἵματος πέμφιγα πρὸς πέδῳ βάλῃς, wo es von den Alten ῥανίς erkl. wird, Tropfen; von Blasen bildenden Regentropfen, wie Nic. Th. 272 αἱ δὲ πελιδναὶ φλύκταιναι πέμφιξιν ἐειδόμεναι ὑετοῖο, wo der Schol. erklärt φύσαις ταῖς ἐν ὕδατι γινομέναις πομφόλυξι; – Lycophr 686 braucht es für Lebenshauch, Seele, indem er πεμφίδων ὄπα die Stimme der abgeschiedenen Seelen nennt, welche in Gestalt eines feurigen Hauches oder einer Feuerblase gen Himmel fahren; Soph. frg. 319 sagt ἀπῇξε πέμ φιξ ὡς ἰπνοῦ σελασφόρου, was auf den Blitz oder Feuerhauch zu gehen scheint. – Nach Galen. auch = Gewölk, das der Wind zusammentreibt, Windwolken; u. bei sp. Medic. auch wie φυσαλίς, Blasen auf der Haut, Brandblasen, Hitzblattern. – Vgl. π ομφός, πομφόλυξ.

Greek (Liddell-Scott)

πέμφιξ: ῑγος, ἡ, ὡσαύτως πεμφίς, ίδος, (κατωτ. 4)· - πομφόλυξ, «φουσκαλίδα», φλύκταιναι πέμφιξιν ἐειδόμεναι ὑετοῖο, φλύκταιναι ὅμοιαι πρὸς τὰς πομφόλυγας τὰς σχηματιζομένας ἐκ τῆς καταπιπτούσης βροχῆς, Νικ. Θ. 272· οὕτω π. αἵματος Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 182.
2) ἡλίου π., (οἱονεὶ) πομφόλυξ ἡλιακή, ἡ ἡλιακὴ ἀκτίς, ἢ λάμψις φωτός, αὐτόθι 158· οὕτω, π. τηλέσκοπος χρυσέα Σοφ. Ἀποσπ. 319· κεραυνία π. βροντῆς αὐτόθι 483· πέμφιγι πλήσας ὥσπερ ἀγγέλῳ πυρὸς αὐτόθι. 3) νεφῶν ὄγκος παρασυρόμενος ὑπὸ τοῦ ἀνέμου, αὐτόθι 15· ὡσαύτως, θύελλα, π. δυσχείμερος Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 195. 4) Ὁ Λυκόφρων 686 ἔχει: πεμφίδων ὄπα, τὴν φωνὴν τῶν οἰχομένων ψυχῶν, πρβλ. Ἡσύχ. - Περὶ πασῶν τούτων τῶν σημασιῶν ἴδε Γαλην. ἐν Herm. Opusc. 4. 276. (Τὸ πέμφιξ εἶναι ἕτερος τύπος τοῦ πομφός, πομφόλυξ, ἴσως συγγενὲς τῷ βόμβος, βομβυλίς, κτλ.).

French (Bailly abrégé)

ιγος (ἡ) :
I. souffle :
1 souffle de vie, âme, particul. âme des morts;
2 souffle du vent ; tourbillon, nuée, nuage;
3 p. anal. toute chose rapide comme un souffle, particul. lueur, rayon du soleil;
II. ce qui est produit ou gonflé par un souffle :
1 pustule;
2 goutte d’eau ; goutte de sang.
Étymologie: cf. πομφός, πομφόλυξ.

Russian (Dvoretsky)

πέμφιξ: ῑγος ἡ
1) дыхание: π. δυσχείμερος Aesch. дыхание бури, тж. буря;
2) луч, блеск (ἡλίου, βροντῆς Aesch.);
3) капля (αἵματος Aesch.).