ἔγκοπος: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(2) |
(1ab) |
||
Line 30: | Line 30: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἔγκοπος:''' <b class="num">1)</b> утомительный, мучительный ([[προκοπή]] Diog. L.);<br /><b class="num">2)</b> усталый, измученный ([[ἴχνος]] Anth.). | |elrutext='''ἔγκοπος:''' <b class="num">1)</b> утомительный, мучительный ([[προκοπή]] Diog. L.);<br /><b class="num">2)</b> усталый, измученный ([[ἴχνος]] Anth.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ἔγκοπος]], ον<br />wearied, Anth. [from [[ἐγκόπτω]] | |||
}} | }} |
Revision as of 19:50, 9 January 2019
English (LSJ)
ον,
A wearied, AP6.33 (Maec.), LXX Jb.19.2, Is.43.23. II wearisome, ib.Ec.1.8. III interrupted, checked, πρᾶξις Cat.Cod.Astr.2.161. Adv. -πως Phld.Rh. 1.23 S.
German (Pape)
[Seite 709] ermüdet, ermattet; ἴχνος Qu. Maec. 7 (VI, 33); D. L. 4, 50; – ermüdend, LXX.
Greek (Liddell-Scott)
ἔγκοπος: -ον, κοπώδης, δυσχερής, κατάκοπος, Ἀνθ. Π. 6. 33, Ἑβδ. (Ἰὼβ ΙΘ΄, 2, Ἠσαΐ. 43, 23). ΙΙ. «δυχερής» (Ἡσύχ.), Ἑβδ. (Ἐκκλ. Α΄, 8).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui brise, fatigant;
2 fatigué.
Étymologie: ἐγκόπτω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1fatigado, cansado ἴχνος AP 6.33 (Maec.), ἔγκοπον ποιήσετε ψυχήν μου LXX Ib.19.2, ἔγκοπον ἐποίησά σε LXX Is.43.23.
2 fatigoso λόγοι LXX Ec.1.8, βίος Ath.Al.M.27.225B, ὁδός Basil.M.29.444B, Sch.Hes.Th.993a.
II adv. -ως fatigosamente μανθάνειν Phld.Rh.2.51Aur.
Greek Monolingual
ἔγκοπος, -ον (Α)
1. κοπιώδης
2. κατάκοπος.
Greek Monotonic
ἔγκοπος: -ον, κατάκοπος, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἔγκοπος: 1) утомительный, мучительный (προκοπή Diog. L.);
2) усталый, измученный (ἴχνος Anth.).