θρῖναξ

English (LSJ)

ᾰκος, ἡ,

   A trident, three-pronged fork, used to stir grain, etc., Ar.Pax567, Nic.Th.114, PFay.120.3 (i/ii A.D.); as a signet, Tab.Heracl.1.5. [ῑ: later ῐ, AP6.95 codd. (Antiphil.).]

German (Pape)

[Seite 1219] ακος, ὁ (τρεῖς – ἀκή, für τρῖναξ, was zu vgl.), Dreizack, dreizinkige Gabel, zum Worfeln des Getreides; αἵ τε θρίνακες διαστίλβουσι πρὸς τὸν ἥλιον Ar. Pax 559; Nic. Th. 114, wo der Schol. γεωργικὸν σκεῦος erkl., ἔχον τρεῖς ἐξοχὰς καὶ σκόλοπας ἀπωξυμμένους, ᾡ τοὺς ἀστάχυας τρίβουσι καὶ λικμῶσι. Das ι ist kurz bei Antiphil. 4 (VI, 95), καὶ παλιουρόφορον, χεῖρα θέρευς, θρίνακα.

Greek (Liddell-Scott)

θρῖναξ: -ᾰκος, ὁ, (τρίς, τρεῖς) τρίαινα, τρίκρανον ἐργαλεῖον δι’ οὗ ἀνεκάτωνον τὸν σῖτον, «καρπολόγι», Ἀριστοφ. Εἰρ. 567, Νικ. Θ. 114 ἔνθα ῑ, ἀλλὰ μεταγεν. καὶ ῐ, Ἀνθ. Π. 6.95 · πρβλ. Δράκ. σ. 121.

French (Bailly abrégé)

ou θρίναξ;
ακος (ὁ) :
fourche à trois pointes.
Étymologie: τρίς -- DELG cf. angl. snag « pointe ».

Greek Monolingual

(I)
θρῑναξ, -ακος, ὁ (Α)
γεωργικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για το λίχνισμα του σιταριού, τρικάνι, καρπολόγι.
[ΕΤΥΜΟΛ. Τεχνικός όρος, αβέβαιης ετυμολ., με κατάληξη -ᾰξ. Υποτέθηκε ότι πρόκειται για σύνθετη λ. με α' συνθετικό τρι- (< τρία), δηλ. < ΙE tri-snak- (πρβλ. αγγλ. snag «αιχμή») ή < ΙE trisn-ak- «με τρεις αιχμές» (πρβλ. άκ-ρος). Από άλλους η λ. συνδέθηκε με το θρίον «φύλλο συκιάς»].
(II)
ο
βοτ. γένος αγγειόσπερμων μονοκότυλων φυτών.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. thrinax (< αρχ. θρίναξ «τρικράνι», λόγω του σχήματος τών φύλλων του)].

Greek Monotonic

θρῖναξ: -ᾰκος, ὁ (τρεῖς, ἀκή), τρίαινα, σε Αριστοφ.

Russian (Dvoretsky)

θρῖναξ: и θρίναξ, ᾰκος ὁ τρεῖς + ἀκμή трезубые вилы Arph., Plut., Anth.

Frisk Etymological English

-ακος
Grammatical information: f.
Meaning: three-pronged fork, trident (Ar., Tab. Heracl. 1, 5, Nic.).
Derivatives: From there Θρινακίη f. "fork-island", name of a mythical island (Od.), later identified with Sicily, through folketymology changed to Τρινακρία (τρία ἄκρα); also Θρινακίς f. (Str.); adj. Θρινάκιος Sicilian (Nic.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Technical word in -αξ (Chantraine Formation 377ff.). Mostly interpreted as a compound with τρι- three: acc. to Sommer Lautstud. 55ff. from IE *tri-snak- (to Eng. snag tooth etc.); after Kretschmer BphW 1906, 55 from *trisn-aḱ with three points (IE *tris-no- = Lat. ternī); acc. to Geffcken-Herbig Glotta 9, 103f. from *tri-snak- to νάκη, νάκος (?). - Or to θρῖον fig-leaf (because of the form)?; cf. also θρινία ἄμπελος ἐν Κρήτῃ H. - The IE etymologies have failed. Fur. 189 compares τρίναξ an instrument in agriculture; note also the frequent suffix -ακ-

Middle Liddell

θρῖναξ, ακος, τρεῖς, ἀκή]
a trident, Ar.