κελάδω: Difference between revisions

From LSJ

χρὴ τῶν ἀγαθῶν διακναιομένων πενθεῖν ὅστις χρηστὸς ἀπ' ἀρχῆς νενόμισται → when a good man is hurt, all who would be called good must suffer with him | when good men are being dragged down, anyone with worthy credentials must feel their pain | when the noble are afflicted, those who all their lives have been deemed loyal must mourn

Source
(2b)
(1ba)
Line 27: Line 27:
{{elru
{{elru
|elrutext='''κελάδω:''' (ᾰ) (только part. praes.) (= [[κελαδέω]]) шуметь (ποταμὸς [[κελάδων]] Hom.; [[πόντος]] [[κελάδων]] Arph.): [[Ζέφυρος]] [[κελάδων]] ἐπὶ πόντον Hom. Зефир, гудящий над морем.
|elrutext='''κελάδω:''' (ᾰ) (только part. praes.) (= [[κελαδέω]]) шуметь (ποταμὸς [[κελάδων]] Hom.; [[πόντος]] [[κελάδων]] Arph.): [[Ζέφυρος]] [[κελάδων]] ἐπὶ πόντον Hom. Зефир, гудящий над морем.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[κελάδω]], [epic [[form]] of [[κελαδέω]] [used in [[part]]. only<br />[[sounding]], [[roaring]], Hom., Theocr.
}}
}}

Revision as of 02:51, 10 January 2019

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κελάδω Medium diacritics: κελάδω Low diacritics: κελάδω Capitals: ΚΕΛΑΔΩ
Transliteration A: keládō Transliteration B: keladō Transliteration C: kelado Beta Code: kela/dw

English (LSJ)

Ep. form of κελαδέω, used in part. only,

   A sounding, πὰρ ποταμὸν κελάδοντα Il.18.576, cf. B.8.65, Posidipp. ap. Tz.H.7.661; πλῆτο ῥόος κ. Il.21.16, cf. Theoc.17.92; Ζέφυρον κελάδοντ' ἐπὶ οἴνοπα πόντον Od.2.421; πόντον κ. Ar.Nu.284 (anap.); Βορέης κ. Q.S.8.243.

German (Pape)

[Seite 1414] = κελαδέω; nur im partic. κελάδων, οντος, rauschend, brausend; vom Meer u. Fluß, πόντος, ῥόος, Il. 18, 576; vom Winde, Od. 2, 421; so auch sp. D., wie Coluth. 6. S. auch nom. pr.

Greek (Liddell-Scott)

κελάδω: Ἐπικ. τύπος τοῦ κελαδέω, ἐν χρήσει μόνον κατὰ μετοχ., ἠχῶν, πὰρ ποταμὸν κελάδοντα Ἰλ. Σ. 576· πλῆτο ῥόος κελάδων Φ. 16, πρβλ. Θεόκρ. 17. 92· Ζέφυρον κελάδοντ’ ἐπὶ οἴνοπα πόντον Ὀδ. Β. 421· κελάδοντα Ἀριστοφ. Νεφ. 284.

French (Bailly abrégé)

seul. prés;
c.
κελαδέω.

Greek Monolingual

κελάδω (Α)
επικ. τ. του κελαδώ.

Greek Monotonic

κελάδω: Επικ. τύπος του κελαδέω, χρησιμ. μόνο στη μτχ., θορυβώδης, βρυχώμενος, σε Όμηρ., Θεόκρ.

Russian (Dvoretsky)

κελάδω: (ᾰ) (только part. praes.) (= κελαδέω) шуметь (ποταμὸς κελάδων Hom.; πόντος κελάδων Arph.): Ζέφυρος κελάδων ἐπὶ πόντον Hom. Зефир, гудящий над морем.

Middle Liddell

κελάδω, [epic form of κελαδέω [used in part. only
sounding, roaring, Hom., Theocr.