οἰμάω: Difference between revisions
Μὴ φεῦγ' ἑταῖρον ἐν κακοῖσι κείμενον → Ne fuge sodalem, cum calamitas ingruit → Lass einen Freund in Schwierigkeiten nicht im Stich
m (Text replacement - " . ." to "…") |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=oimao | |Transliteration C=oimao | ||
|Beta Code=oi)ma/w | |Beta Code=oi)ma/w | ||
|Definition=(οἴμη) only fut. and aor., <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=(οἴμη) only fut. and aor., <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[swoop]] or <b class="b2">pounce upon</b>, οἴμησεν δὲ ἀλεὶς ὥς τ' αἰετός <span class="bibl">Il.22.308</span>, cf. <span class="bibl">311</span> ; <b class="b3">κίρκος… οἴμησε μετὰ τρήρωνα πέλειαν</b> [[swooped]] after a dove, ib.<span class="bibl">140</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> abs., <b class="b2">dart along</b>, <b class="b3">θύννοι δ' οἰμήσουσι</b> Orac. ap. <span class="bibl">Hdt.1.62</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 10:35, 29 June 2020
English (LSJ)
(οἴμη) only fut. and aor.,
A swoop or pounce upon, οἴμησεν δὲ ἀλεὶς ὥς τ' αἰετός Il.22.308, cf. 311 ; κίρκος… οἴμησε μετὰ τρήρωνα πέλειαν swooped after a dove, ib.140. 2 abs., dart along, θύννοι δ' οἰμήσουσι Orac. ap. Hdt.1.62.
Greek (Liddell-Scott)
οἰμάω: (οἴμη), ἐν χρήσει μόνον κατὰ μέλλ. καὶ ἀόρ., ὁρμῶ, κάμνω ἔφοδον ἐπί τινος, «χοιμάω» κατεπάνω τινός, οἴμησεν δὲ ἀλεὶς ὥστ’ αἰετὸς Ἰλ. Χ. 308, 311, Ὀδ. Ω. 538 κίρκος … οἴμησε μετὰ τρήρωνα πέλειαν, ὥρμησε καταδιώκων περιστεράν, Ἰλ. Χ. 140. 2) ἀπολ., ὁρμῶ, τρέχω, σπεύδω, θύννοι δ’ οἰμήσουσι Χρησμ. παρ’ Ἡροδ. 1. 62.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. f. οἰμήσω, et ao. épq. οἴμησα;
s’élancer avec impétuosité, fondre sur.
Étymologie: οἶμος.
Greek Monolingual
οἰμάω (Α)
(ποιητ., μόνο στον μέλλ. και αόρ.)
1. (συν. για αρπακτικά πτηνά) ορμώ, εφορμώ, χυμώ («κίρκος... ῥηιδίως οἴμησε μετὰ τρήρωνα πέλειαν», Ομ. Ιλ.)
2. τρέχω, σπεύδω («θύννοι δ' οἰμήσουσι σεληναίης διὰ νυκτός», Ηρόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. βλ. λ. οίμα].
Greek Monotonic
οἰμάω: μέλ. -ήσω, Επικ. αόρ. αʹ οἴμησα·
1. ορμώ με αρπακτικότητα ή επιτίθεμαι, χιμάω στη λεία μου, λέγεται για αετό, σε Όμηρ.· κίρκος οἴμησε μετὰ τρήρωνα πέλειαν, όρμησε σ' ένα περιστέρι, σε Ομήρ. Ιλ.
2. απόλ., ρίχνομαι, εφορμώ, τρέχω, σπεύδω, σε Χρησμ. παρ' Ηροδ.
Russian (Dvoretsky)
οἰμάω: (только fut. οἰμήσω и aor. οἴμησα) устремляться, бросаться, кидаться (ὥστ᾽ αἰετός Hom.; θύννοι οἰμήσουσι Her.).
Middle Liddell
οἰμάω,
1. to swoop or pounce upon its prey, of an eagle, Hom.; κίρκος οἴμησε μετὰ τρήρωνα πέλειαν swooped after a dove, Il.
2. absol. to dart along, Orac. ap. Hdt.
