ἐκτάδην: Difference between revisions
αἰτήσεις ἀκοὐεις σῶν ἱκετῶν· ταχἐως συνδραμεῖς ἀναπαὐων εὐεργετῶν· ἰάματα παρἐχεις, Ἱερἀρχα, τῇ πρὀς Θεὀν παρρησἰᾳ κοσμοὐμενος → You hear the prayers of your suppliants; quickly you come to their assistance, bringing relief and benefits; you provide the remedies, Archbishop, since you are endowed with free access to God.
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ektadin | |Transliteration C=ektadin | ||
|Beta Code=e)kta/dhn | |Beta Code=e)kta/dhn | ||
|Definition=Adv., (ἐκτείνω) <span class="sense" | |Definition=Adv., (ἐκτείνω) <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[outstretched]], <b class="b3">ἐ. κεῖσθαι</b> lie [[outstretched]], i.e. dead, <span class="bibl">E. <span class="title">Ph.</span>1698</span>, <span class="bibl">Luc.<span class="title">DMort.</span>7.2</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 17:34, 12 December 2020
English (LSJ)
Adv., (ἐκτείνω) A outstretched, ἐ. κεῖσθαι lie outstretched, i.e. dead, E. Ph.1698, Luc.DMort.7.2.
German (Pape)
[Seite 779] ausgestreckt, κεῖσθαι, von Todten, Eur. Phoen. 1692; Alciphr.; von Trunkenen u. Schlafenden, Luc. D. Hort. 7, 2; Alciphr. 3, 55.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκτάδην: ᾰ, ἐπίρρ. (ἐκτείνω) «ἐκτεταμένως, ἡπλωμένως» Σουΐδ., τώδ’ ἐκτάδην σοι κεῖσθον ἀλλήλοιν πέλας (τὰ πτώματα τοῦ Ἐτεοκλέους καὶ Πολυνείκους) Εὐρ. Φοίν. 1698· ὁ μὲν ἔπινεν, ἐγὼ δὲ... ἐκτάδην ἐκείμην Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 7. 2.
French (Bailly abrégé)
adv.
en long, tout du long.
Étymologie: ἐκτείνω.
Spanish (DGE)
• Prosodia: [-ᾰ-]
adv.
1 todo a lo largo, cuan largo es πίτνει E.Tr.463, de cadáveres τώδ' ἐ. ... κεῖσθον E.Ph.1698, cf. Luc.DMort.12.5, 17.2.
2 en tensión προβάλλει τε ἐκτάδην τὼ χεῖρε extiende ambas manos en tensión Hld.10.31.3, βοείοις δέρμασιν ἐ. ξυντεθειμέναι Men.Prot.40.2.
3 ret., subst. τὰ ἐ. extensión excesiva, prolijidad Longin.42.
Greek Monolingual
επίρρ. (AM ἐκτάδην και μτγν
ἐκταδὸν και ποιητ. τ. ἐκταδά)
κατ' έκταση, φαρδιά πλατιά, ξαπλωτά («ἐκτεταμένως, ἡπλωμένως», Σούδ.
«ἐκτάδην ἐκείμην ὑποβολιμαῑος ἀντ' ἐκείνου νεκρός» — ήμουν ξαπλωμένος καταγής νεκρός αντί για κείνον, Λουκ.).
Greek Monotonic
ἐκτάδην: [ᾰ], επίρρ. (ἐκτείνω), εκτεταμένα, απλωτά, φαρδιά-πλατιά, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
ἐκτάδην: ἐκτείνω adv. в вытянутом положении, вытянувшись (κεῖσθαι Eur., Luc.).
Middle Liddell
ἐκτείνω
outstretched, Eur.