Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

τετράγναθος: Difference between revisions

From LSJ

Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.

Valerius Maximus, De Factis Dictisque
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=tetragnathos
|Transliteration C=tetragnathos
|Beta Code=tetra/gnaqos
|Beta Code=tetra/gnaqos
|Definition=ον, <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[with four jaws]], φαλάγγια <span class="bibl">Str.16.4.12</span>, cf. <span class="bibl">Agatharch.59</span>, <span class="bibl">Ael.<span class="title">NA</span>17.40</span>.</span>
|Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[with four jaws]], φαλάγγια <span class="bibl">Str.16.4.12</span>, cf. <span class="bibl">Agatharch.59</span>, <span class="bibl">Ael.<span class="title">NA</span>17.40</span>.</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 12:41, 31 December 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: τετράγνᾰθος Medium diacritics: τετράγναθος Low diacritics: τετράγναθος Capitals: ΤΕΤΡΑΓΝΑΘΟΣ
Transliteration A: tetrágnathos Transliteration B: tetragnathos Transliteration C: tetragnathos Beta Code: tetra/gnaqos

English (LSJ)

ον, A with four jaws, φαλάγγια Str.16.4.12, cf. Agatharch.59, Ael.NA17.40.

German (Pape)

[Seite 1097] mit vier Kinnbacken; τὸ τετράγν., eine giftige Spinnenart, Strab.

Greek (Liddell-Scott)

τετράγνᾰθος: -ον, ὁ ἔχων τέσσαρας γνάθους, σιαγόνας, φαλαγγίων τῶν τετραγνάθων καλουμένων Στράβ. 772, Αἰλ. π. Ζ. 17. 40.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à quatre mâchoires ; τὸ τετράγναθον insecte, sorte d’araignée venimeuse.
Étymologie: τέσσαρες, γνάθος.

Greek Monolingual

-η, -ο / τετράγναθος, -ον, ΝΑ
αυτός που έχει τέσσερεις γνάθους
νεοελλ.
το αρσ. ως ουσ. ο τετράγναθος
γένος αραχνών που απαντούν σε υγρές περιοχές, ιδίως κοντά σε ρυάκια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α)- + γνάθος «σαγόνι» (πρβλ. πολύ-γναθος). Η λ., ως επιοτημον. όρος της Νέας Ελληνικής, είναι αντιδάνεια, πρβλ. αγγλ. tetragnatha].