πτοία: Difference between revisions
Ἡ κοιλία καὶ πολλὰ χωρεῖ κὠλίγα → Ut multa venter accipit, sic paucula → Der Bauch fasst wenig, aber ebenso auch viel
m (Text replacement - "εῑχε" to "εῖχε") |
m (Text replacement - " τοῑς " to " τοῖς ") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=και [[πτόα]] και [[πτόη]] και πτοίη, ἡ, Α [[πτοῶ</i> / <i>πτοιῶ]]<br /><b>1.</b> [[πτόηση]], [[μεγάλος]] [[φόβος]], [[τρομάρα]] (α. «[[ἀδιήγητος]] κατεῖχε ταραχὴ καὶ [[πτοία]] τοὺς Ῥωμαίους», <b>Πλούτ.</b><br />β. «θεωροῡντες οἱ Ῥωμαῖοι τὴν ἐν | |mltxt=και [[πτόα]] και [[πτόη]] και πτοίη, ἡ, Α [[πτοῶ</i> / <i>πτοιῶ]]<br /><b>1.</b> [[πτόηση]], [[μεγάλος]] [[φόβος]], [[τρομάρα]] (α. «[[ἀδιήγητος]] κατεῖχε ταραχὴ καὶ [[πτοία]] τοὺς Ῥωμαίους», <b>Πλούτ.</b><br />β. «θεωροῡντες οἱ Ῥωμαῖοι τὴν ἐν τοῖς πεζοῑς στρατοπέδοις πτοίαν καὶ δυσελπιστίαν», <b>Πολ.</b>)<br /><b>2.</b> [[διέγερση]], [[ορμή]] της ψυχής, [[παρόρμηση]] (α. «[[πάθος]] ἐστὶ [[πτοία]] ψυχής», Ζήν.<br />β. «[[πτοία]] περὶ τὰ ἀφροδίσια», Επίκ). | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 18:05, 25 March 2021
English (LSJ)
Ep. πτοίη Opp.H.3.431, Nic.Al.212: rarely πτόα, EM 695.1, v.l. in Ph.1.531; and πτόη, LXX 1 Ma.3.25, 3 Ma.6.17: ἡ: (πτοέω):—A terror, fright, Onos.6.5; παραχὴ καὶ π. Plu.Fab.11, cf. Ph.2.204, al.; ἀμυδραὶ καὶ φαντασιώδεις π. Philostr.VA7.14, cf. Plb. 1.39.14, 1.68.6. II excitement, πάθος ἐστὶ πτοία ψυχῆς Zeno Stoic. 1.51, cf. Chrysipp.ib.3.127; π. περὶ τὰ ἀφροδίσια, εἰς ἀφρ., Epicur. Fr.458, Ael.NA10.27; ἡ περὶ φιλοσοφίαν π. Procl.in Alc.p.43C., cf. Plu.2.83d: pl., Ti.Locr.103b.
German (Pape)
[Seite 810] ἡ, = πτόα; καὶ παραφροσύναι, im plur., Tim. Locr. 103 b; Pol. 1, 39, 14 u. öfter; ἐς κραδίην πτοίην βάλε, Nic. Al. 212; εἰς Ἀφροδίσια, Ael. H. A. 10, 27; φόβῳ καὶ πτοίᾳ, Philostr.; ταραχὴ καὶ πτοία κατεῖχε τοὺς Ῥωμαίους, Plut. Fab. 11.
Greek (Liddell-Scott)
πτοίᾱ: πτοιᾱλέος, πτοιέω, πτοίησις, πτοιητός, ἴδε ἐν λ. πτο-.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
1 épouvante, effroi;
2 transport de passion.
Étymologie: πτοέω.
Greek Monolingual
και πτόα και πτόη και πτοίη, ἡ, Α [[πτοῶ / πτοιῶ]]
1. πτόηση, μεγάλος φόβος, τρομάρα (α. «ἀδιήγητος κατεῖχε ταραχὴ καὶ πτοία τοὺς Ῥωμαίους», Πλούτ.
β. «θεωροῡντες οἱ Ῥωμαῖοι τὴν ἐν τοῖς πεζοῑς στρατοπέδοις πτοίαν καὶ δυσελπιστίαν», Πολ.)
2. διέγερση, ορμή της ψυχής, παρόρμηση (α. «πάθος ἐστὶ πτοία ψυχής», Ζήν.
β. «πτοία περὶ τὰ ἀφροδίσια», Επίκ).
Russian (Dvoretsky)
πτοία: ἡ = πτόα.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πτοία -ας, ἡ [πτοέω] vrees.
