ζυγωτός: Difference between revisions
Λύπη παροῦσα πάντοτ' ἐστὶν ἡ γυνή → Mulier perenne pignus aegrimoniae est → Ein gegenwärtig Leid ist stets das Eheweib
m (Text replacement - "μετὰ" to "μετὰ") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
|||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ή, -ό (Α [[ζυγωτός]], -ή, -όν)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που βρίσκεται [[κοντά]], που ζύγωσε, που έχει πλησιάσει, ο [[κοντινός]]<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το ζυγωτό</i><br /><b>βιολ.</b> το γονιμοποιημένο ωάριο που παράγεται από τη [[σύζευξη]] δύο ετερόφυλων γαμετών<br /><b>αρχ.</b><br />(για άρματα, άμαξες <b>κ.λπ.</b>) αυτός που έχει [[ζυγό]] («ζυγωτών αρμάτων», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. με τη σημ. «[[κοντινός]]» προέρχεται από το [[ζυγώνω]]<br />το ουδ. της λ. <i>το ζυγωτό</i>, όπως και το [[ζυγώτης]], αποτελούν αντιδάνειες λ., | |mltxt=-ή, -ό (Α [[ζυγωτός]], -ή, -όν)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που βρίσκεται [[κοντά]], που ζύγωσε, που έχει πλησιάσει, ο [[κοντινός]]<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το ζυγωτό</i><br /><b>βιολ.</b> το γονιμοποιημένο ωάριο που παράγεται από τη [[σύζευξη]] δύο ετερόφυλων γαμετών<br /><b>αρχ.</b><br />(για άρματα, άμαξες <b>κ.λπ.</b>) αυτός που έχει [[ζυγό]] («ζυγωτών αρμάτων», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. με τη σημ. «[[κοντινός]]» προέρχεται από το [[ζυγώνω]]<br />το ουδ. της λ. <i>το ζυγωτό</i>, όπως και το [[ζυγώτης]], αποτελούν αντιδάνειες λ., [[πρβλ]]. αγγλ. <i>zygote</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ζυγόν]])<br />ο τ. με την αρχ. σημ. <span style="color: red;"><</span> [[ζυγός]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 09:15, 23 August 2021
English (LSJ)
ή, όν, (ζυγόω) A yoked, ἅρματα ζ. S.El.702.
Greek (Liddell-Scott)
ζῠγωτός: -ή, -όν, (ζυγόω) μετὰ ζυγοῦ, ἔχων ζυγόν, ἅρμα ζ., Λατ. biga, Σοφ. Ἠλ. 702.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
joint ; attelé (de quatre chevaux).
Étymologie: adj. verb. de ζυγόω.
Greek Monolingual
-ή, -ό (Α ζυγωτός, -ή, -όν)
νεοελλ.
1. αυτός που βρίσκεται κοντά, που ζύγωσε, που έχει πλησιάσει, ο κοντινός
2. το ουδ. ως ουσ. το ζυγωτό
βιολ. το γονιμοποιημένο ωάριο που παράγεται από τη σύζευξη δύο ετερόφυλων γαμετών
αρχ.
(για άρματα, άμαξες κ.λπ.) αυτός που έχει ζυγό («ζυγωτών αρμάτων», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. με τη σημ. «κοντινός» προέρχεται από το ζυγώνω
το ουδ. της λ. το ζυγωτό, όπως και το ζυγώτης, αποτελούν αντιδάνειες λ., πρβλ. αγγλ. zygote (< ζυγόν)
ο τ. με την αρχ. σημ. < ζυγός.
Greek Monotonic
ζῠγωτός: -ή, -όν (ζυγόω), αυτός που έχει ζευχθεί σε ζυγό, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ζῠγωτός: [adj. verb. к ζυγόω запряженный или соединенный вместе (ἅρματα Soph.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ζυγωτός -ή -όν [ζυγόω] ingespannen.
