φιλήνιος: Difference between revisions
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1277.png Seite 1277]] dem Zügel folgend, gehorsam, ἵπποι Aesch. Prom. 463. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1277.png Seite 1277]] dem Zügel folgend, gehorsam, ἵπποι Aesch. Prom. 463. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui aime le frein, docile.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[ἡνίον]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φῐλήνιος''': -ον, ([[ἡνία]]) ὁ ὑπείκων εἰς τὸν χαλινόν, [[εὐήνιος]], [[πειθήνιος]], ὑφ’ ἅρμα τ’ ἤγαγον φιληνίους ἵππους Αἰσχύλου Προμ. 465. | |lstext='''φῐλήνιος''': -ον, ([[ἡνία]]) ὁ ὑπείκων εἰς τὸν χαλινόν, [[εὐήνιος]], [[πειθήνιος]], ὑφ’ ἅρμα τ’ ἤγαγον φιληνίους ἵππους Αἰσχύλου Προμ. 465. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 10:40, 2 October 2022
English (LSJ)
ον, (ἡνία) accepting the rein, ἵπποι A.Pr.465.
German (Pape)
[Seite 1277] dem Zügel folgend, gehorsam, ἵπποι Aesch. Prom. 463.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime le frein, docile.
Étymologie: φίλος, ἡνίον.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλήνιος: -ον, (ἡνία) ὁ ὑπείκων εἰς τὸν χαλινόν, εὐήνιος, πειθήνιος, ὑφ’ ἅρμα τ’ ἤγαγον φιληνίους ἵππους Αἰσχύλου Προμ. 465.
Greek Monolingual
-ον, Α
(για άλογο) αυτός που υπακούει στα χαλινάρια, πειθήνιος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -ήνιος (< ἡνία «χαλινάρι»), πρβλ. χρυσ-ήνιος].
Greek Monotonic
φῐλήνιος: -ον (ἡνία), αυτός που ακολουθεί τα ηνία, πειθήνιος, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
φιλήνιος: любящий поводья, т. е. послушный поводьям (ἵπποι Aesch.).
Middle Liddell
φῐλ-ήνιος, ον, ἡνία
following the rein, tractable, Aesch.
