ἀπαναισχυντέω: Difference between revisions
Ὁ μὲν βίος βραχύς, ἡ δὲ τέχνη μακρή, ὁ δὲ καιρὸς ὀξύς, ἡ δὲ πεῖρα σφαλερή, ἡ δὲ κρίσις χαλεπή → Life is short, art long, opportunity fleeting, experience misleading and judgment difficult
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0277.png Seite 277]] unverschämt genug sein, um zu.., sequ. ὡς, Plat. Apol. 31 b; absolut, Dem. 29, 20, unverschämt auffahren. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0277.png Seite 277]] unverschämt genug sein, um zu.., sequ. ὡς, Plat. Apol. 31 b; absolut, Dem. 29, 20, unverschämt auffahren. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br />nier impudemment.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἀναισχυντέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀπαναισχυντέω''': ἔχω τὴν ἀναίδειαν νὰ εἴπω ἢ πράξω τι, τοῦτο οὐχ οἷοι τε ἐγένοντο ἀπαναισχυντῆσαι ὡς…, Πλάτ. Ἀπολ. 31C. ΙΙ. ἀρνοῦμαι ἀναισχύντως, Δημ. 850. 17. | |lstext='''ἀπαναισχυντέω''': ἔχω τὴν ἀναίδειαν νὰ εἴπω ἢ πράξω τι, τοῦτο οὐχ οἷοι τε ἐγένοντο ἀπαναισχυντῆσαι ὡς…, Πλάτ. Ἀπολ. 31C. ΙΙ. ἀρνοῦμαι ἀναισχύντως, Δημ. 850. 17. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm |
Revision as of 13:11, 2 October 2022
English (LSJ)
behave with effrontery, c. acc. cogn., ἀ. τοῦτο Pl. Ap.31b; c. inf., Alex.Aphr.in Top.524.5: abs., D.29.20, cf. 54.33; put away shame, Hld.8.5.
Spanish (DGE)
no tener vergüenza de τοῦτο Pl.Ap.31b
•c. inf., Alex.Aphr.in Top.524.5
•c. ac. int. ἀ. καλὴν ἀναισχυντίαν sentir una sana falta de vergüenza Chrys.M.58.520
•abs. comportarse desvergonzadamente D.29.20, 54.33, D.C.45.27.3
•en aor., abs. perder la vergüenza LXX Ie.3.3.
German (Pape)
[Seite 277] unverschämt genug sein, um zu.., sequ. ὡς, Plat. Apol. 31 b; absolut, Dem. 29, 20, unverschämt auffahren.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
nier impudemment.
Étymologie: ἀπό, ἀναισχυντέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαναισχυντέω: ἔχω τὴν ἀναίδειαν νὰ εἴπω ἢ πράξω τι, τοῦτο οὐχ οἷοι τε ἐγένοντο ἀπαναισχυντῆσαι ὡς…, Πλάτ. Ἀπολ. 31C. ΙΙ. ἀρνοῦμαι ἀναισχύντως, Δημ. 850. 17.
Greek Monotonic
ἀπαναισχυντέω: μέλ. -ήσω (ἀναίσχυντος)·
I. έχω την αναισχυντία, την αναίδεια να πράξω ή να εκστομίσω κάτι.
II. αρνούμαι, αποποιούμαι επαίσχυντα, σε Δημ.
Russian (Dvoretsky)
ἀπαναισχυντέω: бесстыдно утверждать, нагло заявлять Plat., Dem.
Middle Liddell
ἀναίσχυντος
I. to have the effrontery to do or say a thing, Plat.
II. to deny shamelessly, Dem.