Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

notabilis: Difference between revisions

From LSJ

Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection

Porphyry, Sententiae, 25
(3)
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=notabilis notabilis, notabile ADJ :: remarkable, notable
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>nŏtābĭlis</b>: e, adj. [[nota]],<br /><b>I</b> [[noteworthy]], [[distinguished]], [[remarkable]], [[extraordinary]], [[memorable]], [[notable]] (not freq. [[till]] the Aug. per.; in Cic. perh. [[only]] [[once]]; in Cæs. not at all).<br /><b>I</b> Prop.: [[exitus]], * Cic. Fam. 5, 12, 5: rara et [[notabilis]] res, Plin. Ep. 7, 6, 1: id est notabilius, Quint. 8, 3, 22: illud notabile ex diversis, id. 8, 5, 5: [[notabilis]] [[introitus]], Tac. Agr. 40: cunctis, Juv. 6, 374: magna ista et [[notabilis]] [[eloquentia]], Tac. Or. 40.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Esp., in a [[bad]] [[sense]], [[infamous]], [[notorious]]: turpitudine notabiles, Dig. 3, 1, 5: si [[quid]] in pejus notabile est, Quint. 1, 3, 1: quae imperitis [[quoque]] ad reprehensionem notabilia videntur, id. 9, 4, 33: eo notabilior [[caedes]] fuit, [[quia]] [[filius]] patrem interfecit, Tac. H. 3, 25.—<br /><b>II</b> Transf., dis cernible, [[perceptible]]: aspice nobilissimarum civitatum fundamenta vix notabilia, Sen. Ira, 1, 2, 3.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Pointed at, marked, indicated: digitis hominum nutibusque [[notabilis]], App. M. 11, p. 784 Oud.—Hence, adv.: nŏtābĭlĭter, [[remarkably]], [[notably]]; [[perceptibly]]: quaedam frequentius et notabiliter usurpavit, Suet. Aug. 87: expalluit notabiliter, Plin. Ep. 1, 5, 13: [[gaudium]] eminuit, id. ib. 5, 17, 5.—Comp.: notabilius turbare, Tac. H. 1, 55: aliquem odisse, Quint. Decl. 17.
|lshtext=<b>nŏtābĭlis</b>: e, adj. [[nota]],<br /><b>I</b> [[noteworthy]], [[distinguished]], [[remarkable]], [[extraordinary]], [[memorable]], [[notable]] (not freq. [[till]] the Aug. per.; in Cic. perh. [[only]] [[once]]; in Cæs. not at all).<br /><b>I</b> Prop.: [[exitus]], * Cic. Fam. 5, 12, 5: rara et [[notabilis]] res, Plin. Ep. 7, 6, 1: id est notabilius, Quint. 8, 3, 22: illud notabile ex diversis, id. 8, 5, 5: [[notabilis]] [[introitus]], Tac. Agr. 40: cunctis, Juv. 6, 374: magna ista et [[notabilis]] [[eloquentia]], Tac. Or. 40.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Esp., in a [[bad]] [[sense]], [[infamous]], [[notorious]]: turpitudine notabiles, Dig. 3, 1, 5: si [[quid]] in pejus notabile est, Quint. 1, 3, 1: quae imperitis [[quoque]] ad reprehensionem notabilia videntur, id. 9, 4, 33: eo notabilior [[caedes]] fuit, [[quia]] [[filius]] patrem interfecit, Tac. H. 3, 25.—<br /><b>II</b> Transf., dis cernible, [[perceptible]]: aspice nobilissimarum civitatum fundamenta vix notabilia, Sen. Ira, 1, 2, 3.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Pointed at, marked, indicated: digitis hominum nutibusque [[notabilis]], App. M. 11, p. 784 Oud.—Hence, adv.: nŏtābĭlĭter, [[remarkably]], [[notably]]; [[perceptibly]]: quaedam frequentius et notabiliter usurpavit, Suet. Aug. 87: expalluit notabiliter, Plin. Ep. 1, 5, 13: [[gaudium]] eminuit, id. ib. 5, 17, 5.—Comp.: notabilius turbare, Tac. H. 1, 55: aliquem odisse, Quint. Decl. 17.
Line 7: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=notābilis, e ([[noto]]), I) [[bemerkenswert]], a) [[merkwürdig]], [[denkwürdig]], [[exitus]], Cic.: [[hic]] gravi saevitiā [[notabilis]] (fuit), Eutr.: eo notabilior fuit, [[quia]] etc., Tac. – b) auffallend, auffällig, [[berüchtigt]], [[foeditas]] [[vultus]], Plin.: [[tempestas]], Tac.: si [[quid]] in [[peius]] notabile est, Quint.: [[notabilis]] turpitudine, ICt. – II) übtr., [[bemerkbar]], [[kenntlich]], civitatum fundamenta [[vix]] notabilia, Sen. de [[ira]] 1, 2, 2: in [[nullo]] [[hoc]] fiebat notabilius, Sen. exc. contr. 3. praef. § 2. p. 241, 11 K.: v. Pers., digitis hominum nutibusque [[notabilis]], Apul. [[met]]. 11, 16.
|georg=notābilis, e ([[noto]]), I) [[bemerkenswert]], a) [[merkwürdig]], [[denkwürdig]], [[exitus]], Cic.: [[hic]] gravi saevitiā [[notabilis]] (fuit), Eutr.: eo notabilior fuit, [[quia]] etc., Tac. – b) auffallend, auffällig, [[berüchtigt]], [[foeditas]] [[vultus]], Plin.: [[tempestas]], Tac.: si [[quid]] in [[peius]] notabile est, Quint.: [[notabilis]] turpitudine, ICt. – II) übtr., [[bemerkbar]], [[kenntlich]], civitatum fundamenta [[vix]] notabilia, Sen. de [[ira]] 1, 2, 2: in [[nullo]] [[hoc]] fiebat notabilius, Sen. exc. contr. 3. praef. § 2. p. 241, 11 K.: v. Pers., digitis hominum nutibusque [[notabilis]], Apul. [[met]]. 11, 16.
}}
{{LaEn
|lnetxt=notabilis notabilis, notabile ADJ :: remarkable, notable
}}
}}

Revision as of 14:10, 19 October 2022

Latin > English

notabilis notabilis, notabile ADJ :: remarkable, notable

Latin > English (Lewis & Short)

nŏtābĭlis: e, adj. nota,
I noteworthy, distinguished, remarkable, extraordinary, memorable, notable (not freq. till the Aug. per.; in Cic. perh. only once; in Cæs. not at all).
I Prop.: exitus, * Cic. Fam. 5, 12, 5: rara et notabilis res, Plin. Ep. 7, 6, 1: id est notabilius, Quint. 8, 3, 22: illud notabile ex diversis, id. 8, 5, 5: notabilis introitus, Tac. Agr. 40: cunctis, Juv. 6, 374: magna ista et notabilis eloquentia, Tac. Or. 40.—
   B Esp., in a bad sense, infamous, notorious: turpitudine notabiles, Dig. 3, 1, 5: si quid in pejus notabile est, Quint. 1, 3, 1: quae imperitis quoque ad reprehensionem notabilia videntur, id. 9, 4, 33: eo notabilior caedes fuit, quia filius patrem interfecit, Tac. H. 3, 25.—
II Transf., dis cernible, perceptible: aspice nobilissimarum civitatum fundamenta vix notabilia, Sen. Ira, 1, 2, 3.—
   B Pointed at, marked, indicated: digitis hominum nutibusque notabilis, App. M. 11, p. 784 Oud.—Hence, adv.: nŏtābĭlĭter, remarkably, notably; perceptibly: quaedam frequentius et notabiliter usurpavit, Suet. Aug. 87: expalluit notabiliter, Plin. Ep. 1, 5, 13: gaudium eminuit, id. ib. 5, 17, 5.—Comp.: notabilius turbare, Tac. H. 1, 55: aliquem odisse, Quint. Decl. 17.

Latin > French (Gaffiot 2016)

nŏtābĭlis,¹⁰ e (noto), notable, remarquable [en parl. de choses] : Cic. Fam. 5, 12, 5 ; Quint. 8, 3, 22 ; Plin. Min. Ep. 7, 6, 1 ; -bilior Tac. H. 3, 25 || qu’on peut distinguer : nobilissimarum civitatum fundamenta vix notabilia Sen. Ira 1, 2, 2, les fondements à peine reconnaissables des plus illustres cités || désigné, montré [pers.] : Apul. M. 11, 16 || signalé [en mauv. part.] : Quint. 1, 3, 1 ; 9, 4, 33.

Latin > German (Georges)

notābilis, e (noto), I) bemerkenswert, a) merkwürdig, denkwürdig, exitus, Cic.: hic gravi saevitiā notabilis (fuit), Eutr.: eo notabilior fuit, quia etc., Tac. – b) auffallend, auffällig, berüchtigt, foeditas vultus, Plin.: tempestas, Tac.: si quid in peius notabile est, Quint.: notabilis turpitudine, ICt. – II) übtr., bemerkbar, kenntlich, civitatum fundamenta vix notabilia, Sen. de ira 1, 2, 2: in nullo hoc fiebat notabilius, Sen. exc. contr. 3. praef. § 2. p. 241, 11 K.: v. Pers., digitis hominum nutibusque notabilis, Apul. met. 11, 16.