ἀποδακρύω

English (LSJ)

[ῦ], A weep much for, lament loudly, τινά Pl.Phd..116d; τι Plu.Sull. 12. 2 ἀ. γνώμην weep away one's judgement, be melted to tears contrary to it, Ar.V.983. 3 to be made to weep by the use of collyrium, and so have the eyes purged, Arist.Pr.958b6, Luc.Peregr.45, Gal.12.751. 4 of trees, weep, drip gum, etc., ἀ. ῥητίνην Plu.2.640d. II cease to weep, ἀπολοφυράμενοι καὶ ἀποδακρύσαντες Aristox. Fr.Hist.90, cf. AB427.

Spanish (DGE)

I 1abs. llorar Ar.V.983
•derramar lágrimas (por un colirio), Arist.Pr.958^b6, cf. Luc.Peregr.45, Gal.12.751
•c. ac. llorar por με Pl.Phd.116d, τὴν ἀνάγκην Plu.Sull.12.
2 fig. gotear de árboles ῥητίνην Plu.2.640c.
II cesar de llorar ἀπολοφυράμενοι ... καὶ ἀποδακρύσαντες Aristox.Fr.124, cf. Orus B 31, AB 427.

French (Bailly abrégé)

1 pleurer sur, acc.;
2 en parl. d'arbres laisser couler (de la gomme, de la résine, etc.) acc..
Étymologie: ἀπό, δακρύω.

Russian (Dvoretsky)

ἀποδακρύω:
1) рыдать (по), оплакивать (τινά и τι Plat., Plut.);
2) плакать, рыдать Arph.;
3) источать, струить (πίσσαν καὶ ῥητίνην Plut.);
4) вызывать слезы (τῷ δριμεῖ φαρμάκῳ Luc.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀποδακρύω: [ῡ], δακρύω περί τινος, χύνω δάκρυα, κλαίω, καὶ νῦν ὡς γενναίως με ἀποδακρύει Πλάτ. Φαίδων 116D· ἀπεδάκρυσε τὴν ἀνάγκην, ἔκλαυσεν ὅτι εὑρέθη εἰς τὴν ἀνάγκην (νὰ συλήσῃ τὰ ἱερὰ), Πλουτ. Σύλλ. 12. 2) ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμήν, ἐδάκρυσα ἐναντίον τῆς γνώμης μου, χωρὶς δηλ. νὰ ἔχω σκοπὸν νὰ δακρύσω, Ἀριστοφ. Σφ. 983. 3) χέω δάκρυα προκληθέντα ἐκ δριμέος φαρμάκου ἢ κρομμύου, Ἀριστ. Πρβλ. 31. 9· εἶδον αὐτὸν ἐγκεχρισμένον, ὡς ἀποδακρύσειε τῷ δριμεῖ φαρμάκῳ Λουκ. Περεγρ. 45. 4) ἐπὶ δένδρων, δακρύω, στάζω κόμμι, κτλ.· τὰ εἰρημένα δένδρα πίονα ἔχει τὴν φύσιν, ὥστε πίτταν ἀποδακρύειν καὶ ῥητίνην Πλούτ. 2. 640D. ΙΙ. παύομαι δακρύων, Ἀριστόξ. παρ’ Ἀθην. 632Β· «ἀποδακρύσας: οὐ σημαίνει τὸ δακρῦσαι, ἀλλὰ τὸ παύσασθαι δακρύοντα» Α. Β. 427, 20· πρβλ. ἀπολοφύρομαι, ἀπαλγέω.

Greek Monolingual

ἀποδακρύω (Α) κ. ἀποδακρύζω (Μ)
1. κλαίω, χύνω δάκρυα για κάτι
2. (για δέντρα) στάζω κόμμι ή χυμό
αρχ.
σταματώ το κλάμα.

Greek Monotonic

ἀποδακρύω: [ῡ], μέλ. -σω·
1. λύνομαι στο κλάμα για κάτι, θρηνώ γοερά για, τινά, σε Πλάτ.·
2. ἀποδακρύω γνώμην, έκλαψα παρά τη γνώμη μου, δηλ. χωρίς να το θέλω, σε Αριστοφ.

Middle Liddell

1. to weep much for, lament loudly, τινά Plat.
2. ἀπ. γνώμην is to weep away one's judgment, Ar.

German (Pape)

1 beweinen, beklagen, τινά Plat. Phaed. 116d; Plut.; absolut, weinen, Ar. Vesp. 983.
2 zum Weinen, zu Tränen bringen, Luc. Peregrin. 45 Arist. Probl. 31.9.
3 aufhören zu weinen, B.A. 427 Ath. XIV.632a.