Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

θάρσυνος: Difference between revisions

From LSJ

Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these

Euripides, Suppliants, 968
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1")
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''θάρσῠνος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[проникнутый уверенностью]], [[доверяющий]], [[твердо верящий]] (οἰωνῷ Hom.);<br /><b class="num">2)</b> самоуверенный или легковерный, по друг. отважный или дерзкий (Τρώων [[πόλις]] Hom.).
|elrutext='''θάρσῠνος:'''<br /><b class="num">1</b> [[проникнутый уверенностью]], [[доверяющий]], [[твердо верящий]] (οἰωνῷ Hom.);<br /><b class="num">2</b> самоуверенный или легковерный, по друг. отважный или дерзкий (Τρώων [[πόλις]] Hom.).
}}
}}
{{ls
{{ls

Revision as of 14:15, 25 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: θάρσῠνος Medium diacritics: θάρσυνος Low diacritics: θάρσυνος Capitals: ΘΑΡΣΥΝΟΣ
Transliteration A: thársynos Transliteration B: tharsynos Transliteration C: tharsynos Beta Code: qa/rsunos

English (LSJ)

ον,= θαρσαλέος, Il.16.70: c. dat., relying on a thing, οἰωνῷ 13.823.

German (Pape)

[Seite 1187] poet. = θαρσαλέος, Il. 16, 70, οἰωνῷ, sich darauf verlassend, 13, 823.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
plein de confiance en, τινι.
Étymologie: θάρσος.

Russian (Dvoretsky)

θάρσῠνος:
1 проникнутый уверенностью, доверяющий, твердо верящий (οἰωνῷ Hom.);
2 самоуверенный или легковерный, по друг. отважный или дерзкий (Τρώων πόλις Hom.).

Greek (Liddell-Scott)

θάρσῠνος: -ον, = θαρσαλέος, Ἰλ. Π. 70· μετὰ δοτ., ἔχων πεποίθησιν εἴς τι, πεποιθώς, οἰωνῷ Ν. 823.

English (Autenrieth)

confident, relying upon (τινί), Il. 13.823.

Greek Monolingual

θάρσυνος, -ον (Α)
1. θαρραλέος («Τρώων δέ πόλις ἐπί πᾶσα βέβηκε θάρσυνος», Ομ. Ιλ.)
2. (με δοτ.) αυτός που έχει πεποίθηση, που έχει εμπιστοσύνη σε κάτι («ἴαχε λαός Ἀχαιῶν θάρσυνος οίωνῷ», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θαρσύνω, υποχωρητ.].

Greek Monotonic

θάρσῠνος: -ον, = θαρσαλέος, σε Ομήρ. Ιλ.· με δοτ., έχω πίστη, εμπιστοσύνη σε κάτι, στο ίδ.

Middle Liddell

θάρσῠνος, ον = θαρσαλέος, Il.]
c. dat. relying on a thing, Il.