κυνηγέω: Difference between revisions

From LSJ

μηδέν' ὀλβίζειν, πρὶν ἂν τέρμα τοῦ βίου περάσῃ μηδὲν ἀλγεινὸν παθών → Count no man blessed 'til he's passed the endpoint of his life without grievous suffering. (Sophocles, King Oedipus 1529f.)

Source
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2")
m (Text replacement - "Pelop" to "Pelop")
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext== [[κυνηγετέω]], <i>[[jagen]]</i>; Arist. <i>H.A</i>. 10.22; Plut. <i>[[Pelop]]</i>. 8; Sp.; θῆρας Ath. XIII.539d; auch übertragen auf [[Menschen]], Plat. <i>epist</i>. VII.349b; Plut. <i>Alc</i>. 6; vgl. Lobeck <i>zu Phryn</i>. 432.
|ptext== [[κυνηγετέω]], <i>[[jagen]]</i>; Arist. <i>H.A</i>. 10.22; Plut. <i>Pelop</i>. 8; Sp.; θῆρας Ath. XIII.539d; auch übertragen auf [[Menschen]], Plat. <i>epist</i>. VII.349b; Plut. <i>Alc</i>. 6; vgl. Lobeck <i>zu Phryn</i>. 432.
}}
}}
{{elru
{{elru

Revision as of 09:01, 10 December 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κῠνηγέω Medium diacritics: κυνηγέω Low diacritics: κυνηγέω Capitals: ΚΥΝΗΓΕΩ
Transliteration A: kynēgéō Transliteration B: kynēgeō Transliteration C: kynigeo Beta Code: kunhge/w

English (LSJ)

Dor. -ᾱγέω Bion 1.60: pf. Pass. κεκυνηγῆσθαι Plb.31.29.4: (κυνηγός):—hunt, chase, later form of κυνηγετέω, ὅταν κυνηγήσῃ [ὁ ἀετός] Arist.HA619a33, cf. Plu.Pel.8, etc.: metaph., pursue, persecute, τινα Pl.Ep.349c, etc.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
chasser.
Étymologie: κυνηγός.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κυνηγέω, Dor. κυνᾱγέω [κυνηγός] jagen, op jacht gaan. jacht maken op, achtervolgen.

German (Pape)

κυνηγετέω, jagen; Arist. H.A. 10.22; Plut. Pelop. 8; Sp.; θῆρας Ath. XIII.539d; auch übertragen auf Menschen, Plat. epist. VII.349b; Plut. Alc. 6; vgl. Lobeck zu Phryn. 432.

Russian (Dvoretsky)

κῠνηγέω: дор. κῠνᾱγέω Plat., Arst., Plut. = κυνηγετέω.

Greek Monotonic

κῠνηγέω: Δωρ. κυνᾱγέω, μέλ. -ήσω, (κυνηγός), κυνηγώ, καταδιώκω, μεταγεν. τύπος του κυνηγετέω, σε Πλούτ.

Greek (Liddell-Scott)

κῠνηγέω: Δωρ. κυνᾱγέω, Βίων 1. 160· παθ. πρκμ. κεκυνηγῆσθαι Πολύβ. 32. 15. 4· (κυνηγός). Κυνηγῶ, θηρεύω, μεταγενέστερος τύπος τοῦ κυνηγετέω, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 32, 10, Πλούτ. ἐν Πέλοπ. 8, κτλ.· μεταφ., διώκω, καταδιώκω, τινὰ Πλάτ. Ἐπιστ. 349Β, κτλ.· πρβλ. Λοβ. εἰς Φρύν. 432.

Middle Liddell

κῠνηγέω, κυνηγός
to hunt, chase, later form of κυνηγετέω, Plut.