ἀεσίφρων

English (LSJ)

ον, gen. ονος, = φρεσὶν ἀασθείς, damaged in mind, witless, silly, Il.20.183, Od.21.302, Hes.Op.335 (more correctly ἀασίφρων Apollon.Lex., Phot.).

Spanish (DGE)

-ον
• Alolema(s): ἀασίφρων Apollon.Lex.2, Hsch., Phot.α 14
perturbado, loco de pers. Il.20.183, 23.603, Nonn.D.1.147, del θυμός Od.21.302, Hes.Op.315, 335, 646, Cod.Vis.Iust.107, cf. Apollon.l.c., Suet.Blasph.4, Hsch., Phot.l.c.
• Etimología: Cf. ἀάω y φρήν.

German (Pape)

[Seite 43] unverständig, thöricht, Hom. dreimal, Iliad. 20, 183 ὁ δ' ἔμπεδος οὐδ' ἀεσίφρων, 23, 603 οὔ τι παρήορος οὐδ' ἀεσίφρων, Od. 21, 302 ὁ δὲ φρεσὶν ᾑσιν ἀασθεὶς ἤιεν ἣν ἄτηνὀχέων ἀεσίφρονι θυμῷ; – Hes. O. 333 u. sp. D. Vgl. Buttmann Lexil. 1, 224.

French (Bailly abrégé)

ων, ον ; gén. ονος;
insensé.
Étymologie: ἀάω¹, φρήν.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ἀεσίφρων -ον, gen. -ονος ἀάω, φρήν onnadenkend, dwaas.

Russian (Dvoretsky)

ἀεσίφρων: 2, gen. ονος безрассудный, неразумный Hom., Hes.

Middle Liddell

φρήν [for ἀασίφρων, from ἀάω, φρήν
damaged in mind, witless, silly, Hom., Hes.

English (Autenrieth)

(cf. Od. 21.301 f.): light-headed, thoughtless, silly.

Greek Monotonic

ἀεσίφρων: -ον, γεν. -ονος (φρήν), αυτός που έχει βλαφθεί στο νου, ανόητος, μωρός, σε Όμηρ., Ησίοδ. (αντί ἀασί-φρων· από τα ἀάω, φρήν).

Greek (Liddell-Scott)

ἀεσίφρων: -ον, γεν. ονος, = φρεσὶν ἀασθείς, βλαφθεὶς τὸν νοῦν, ἀνόητος, μωρός, βλάξ, Ἰλ. Υ. 183. Ὀδ. Φ. 302, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 333: - καὶ ἑπομένως ἀντὶ ἀασίφρων (ἐκ τοῦ ἀάω, φρὴν) Βουττμ. Λεξίλ. ἐν λ. ἀᾶσαι.

Frisk Etymology German

ἀεσίφρων: (Hom., Hes.),
{aesíphrōn}
Etymology: falsch für ἀασίφρων geschädigt am Verstande Buttmann Lexilogus 1, 212, Bechtel Lexilogus s. v. mit antiken Gewährsmännern. Davon ἀεσιφροσύνη (Hom., Hes.). Zu ἀάω; vgl. ἀασιφόρος· βλάβην φέρων H.
Page 1,25

Frisk Etymological English

See also: ἀάω