πολεμόκραντος: Difference between revisions
From LSJ
ἐγώ εἰμι τὸ ἄλφα καὶ τὸ ὦ, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος → I am the Alpha and the Omega, the first and the last, the beginning and the end
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
|||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui termine la guerre.<br />'''Étymologie:''' [[πόλεμος]], [[κραίνω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[qui termine la guerre]].<br />'''Étymologie:''' [[πόλεμος]], [[κραίνω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl |
Revision as of 14:30, 8 January 2023
English (LSJ)
ον, (κραίνω) finishing war, τέλος A.Th.162 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 654] den Krieg entscheidend, vollendend, τέλος, Aesch. Spt. 146.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui termine la guerre.
Étymologie: πόλεμος, κραίνω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολεμόκραντος -ον [πόλεμος, κραίνω] de oorlog ten einde brengend.
Russian (Dvoretsky)
πολεμόκραντος: решающий (завершающий) войну (τέλος Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
πολεμόκραντος: ον ὁ τελειώνων, ἀποφασίζων τὸν πόλεμον, Ἀσχύλου Θήβ. 161· πρβλ. μοιρόκραντος.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που τερματίζει τον πόλεμο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πόλεμος + -κραντος (< κραίνω «κρίνω, τερματίζω»), πρβλ. δημό-κραντος].
Greek Monotonic
πολεμόκραντος: -ον (κραίνω),· αυτός που αποφασίζει τον πόλεμο, σε Αισχύλ.