λιθογλύφος: Difference between revisions
From LSJ
Ὁ νοῦς γὰρ ἡμῶν ἐστιν ἐν ἑκάστῳ θεός → Mortalium cuique sua mens est deus → In jedem von uns nämlich wirkt sein Geist als Gott
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
|||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />sculpteur, statuaire.<br />'''Étymologie:''' [[λίθος]], [[γλύφω]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />[[sculpteur]], [[statuaire]].<br />'''Étymologie:''' [[λίθος]], [[γλύφω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Revision as of 18:15, 8 January 2023
English (LSJ)
[ῠ], ὁ, sculptor, Luc.Somn.18, Gal.1.7; engraver, Dsc.5.147 (v.l. -γράφος); title of play by Philemon, Did. in D.9.62.
German (Pape)
[Seite 45] ὁ, = λιθογλύπτης, Luc. somn. 18.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
sculpteur, statuaire.
Étymologie: λίθος, γλύφω.
Greek (Liddell-Scott)
λῐθογλύφος: [ῠ], ὁ, γλύπτης λίθων, Λουκ. Ἐνύπν. 18.
Greek Monolingual
ο (Α λιθογλύφος)
1. ο λιθογλύπτης
2. τεχνίτης που διακοσμεί λίθους, συνήθως πολύτιμους, με γλυπτές παραστάσεις.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λιθ(ο)- + γλύφος (< γλύφω «λαξεύω»), πρβλ. ξυλογλύφος, τοκογλύφος].
Greek Monotonic
λῐθογλύφος: [ῠ], ὁ (γλύφω), γλύπτης της πέτρας, σε Λουκ.