ὀψαρότης: Difference between revisions
From LSJ
Cicero, Tusculanarum Disputationum, I.45.109
m (Text replacement - ":<br />][[" to ":<br />[[") |
m (LSJ1 replacement) |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=opsarotis | |Transliteration C=opsarotis | ||
|Beta Code=o)yaro/ths | |Beta Code=o)yaro/ths | ||
|Definition= | |Definition=ὀψαρότου, ὁ, ([[ὀψέ]], [[ἀρόω]]) [[one who ploughs late]], Hes.''Op.''490. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Latest revision as of 11:48, 25 August 2023
English (LSJ)
ὀψαρότου, ὁ, (ὀψέ, ἀρόω) one who ploughs late, Hes.Op.490.
German (Pape)
[Seite 432] ὁ, der spät Pflügende, Hes. O. 492.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui laboure tardivement.
Étymologie: ὀψέ, ἀρόω.
Russian (Dvoretsky)
ὀψᾰρότης: ου adj. m поздно пашущий Hes.
Greek (Liddell-Scott)
ὀψᾰρότης: -ου, ὁ, (ὀψὲ) ὁ ἀροτριῶν ὀψέ, ἀργά, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 488.
Greek Monolingual
ὀψαρότης, ὁ (Α)
αυτός που οργώνει τον αγρό καθυστερημένα, αργά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀψέ + ἀρῶ «οργώνω» + κατάλ. -ότης].
Greek Monotonic
ὀψᾰρότης: -ου, ὁ (ὀψέ), αυτός που οργώνει καθυστερημένα, σε Ησίοδ.
Middle Liddell
ὀψ-ᾰρότης, ου, ὁ, [ὀψέ]
one who ploughs late, Hes.