φίλυδρος: Difference between revisions

From LSJ

Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.

Sophocles, Oedipus at Colonus, 1280-4
m (LSJ1 replacement)
m (Text replacement - "Arist.''HA''" to "Arist.''HA''")
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=filydros
|Transliteration C=filydros
|Beta Code=fi/ludros
|Beta Code=fi/ludros
|Definition=φίλυδρον, [[loving water]], of the horse, Arist.''HA''605a13; λάχανα [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]'' 7.5.1, cf. 6.7.6.
|Definition=φίλυδρον, [[loving water]], of the horse, [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''605a13; λάχανα [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]'' 7.5.1, cf. 6.7.6.
}}
}}
{{pape
{{pape

Latest revision as of 22:10, 24 November 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φίλυδρος Medium diacritics: φίλυδρος Low diacritics: φίλυδρος Capitals: ΦΙΛΥΔΡΟΣ
Transliteration A: phílydros Transliteration B: philydros Transliteration C: filydros Beta Code: fi/ludros

English (LSJ)

φίλυδρον, loving water, of the horse, Arist.HA605a13; λάχανα Thphr. HP 7.5.1, cf. 6.7.6.

German (Pape)

[Seite 1289] Wasser, wässerige Dinge liebend; Arist. H. A. 8, 24; Plut.

Russian (Dvoretsky)

φίλυδρος: любящий воду (τὸ ζῷον Arst.; φυτόν Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

φίλυδρος: -ον, ὁ φιλῶν τὸ ὕδωρ, ἐπὶ τοῦ ἵππου, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 24, 11· λάχανα Θεόφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 7. 5, 1.

Greek Monolingual

-η, -ο / φίλυδρος, -ον, ΝΜΑ
(για φυτό) αυτός που αναπτύσσεται στο νερό, που χρειάζεται πολύ νερό για να αναπτυχθεί
νεοελλ.
1. υδρόφιλος («φίλυδρο βαμβάκι»)
2. το αρσ. ως ουσ. ο φίλυδρος
ζωολ. παλαιότερη ονομασία γένους κολεόπτερων εντόμων
3. το ουδ. ως ουσ. το φίλυδρο
βοτ. γένος δικότυλων αγγειόσπερμων φυτών της οικογένειας φιλυδρίδες
αρχ.
(για άλογο) αυτός που του αρέσει το λουτρό, το νερό («φιλόλουτρον τὸ ζῷον καὶ φίλυδρον», Αριστοτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -υδρος (< ὕδωρ, ὕδατος), πρβλ. χέρσυδρος].