ὀρέγνυμι: Difference between revisions
ἔγνω δὲ φώρ τε φῶρα καὶ λύκος λύκον → the thief knows the thief and the wolf knows the wolf, and thief knows thief and wolf his fellow wolf, set a thief to catch a thief
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>prés. part.</i> ὀρεγνύς;<br />tendre, étendre, acc..<br />'''Étymologie:''' [[ὀρέγω]]. | |btext=<i>prés. part.</i> ὀρεγνύς;<br />[[tendre]], [[étendre]], acc..<br />'''Étymologie:''' [[ὀρέγω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὀρέγνῡμι:''' (= [[ὀρέγω]]) (только part.) протягивать, простирать: χεῖρας ὀρεγνύς Hom. или ὀρεγνύμενος Anth. простирая руки. | |elrutext='''ὀρέγνῡμι:''' (= [[ὀρέγω]]) (только part.) [[протягивать]], [[простирать]]: χεῖρας ὀρεγνύς Hom. или ὀρεγνύμενος Anth. простирая руки. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 18:43, 22 February 2024
English (LSJ)
= ὀρέγω, only in part., χεῖρας ὀρεγνύς Il.1.351, 22.37; χεῖρας ὀρεγνύμενος AP7.506.6 (Leon.), cf. Mosch.2.112.
English (Autenrieth)
part. ὀρέγων, ὀρεγνύς, fut. ὀρέξω, aor. ὤρεξα, mid. pres. inf. ὀρέγεσθαι, aor. ὠρέξατ(ο), ὀρέξατ(ο), perf. 3 pl. ὀρωρέχαται, plup. 3 pl. ὀρωρέχατο: reach, extend, mid., stretch out oneself, or one's own hands, etc., reach for, τινός, sometimes τὶ, Il. 16.314, 322, Il. 23.805; of ‘reaching and giving’ something, Il. 24.102; and metaph., ὁπποτέροισι πατὴρ Ζεὺς κῦδος ὀρέξῃ, ‘may bestow,’ Il. 5.33; mid., of trying to hit, ‘lunging’ at one with the spear, Il. 4.307; of horses ‘laying themselves out,’ to exert their speed (perf. and plup.), Il. 16.834; so δράκοντες, ‘outstretched,’ Il. 11.26.
German (Pape)
[Seite 371] = ὀρέγω, nur χεῖρας ὀρεγνύς, Il. 1, 351. 22, 37.
French (Bailly abrégé)
prés. part. ὀρεγνύς;
tendre, étendre, acc..
Étymologie: ὀρέγω.
Russian (Dvoretsky)
ὀρέγνῡμι: (= ὀρέγω) (только part.) протягивать, простирать: χεῖρας ὀρεγνύς Hom. или ὀρεγνύμενος Anth. простирая руки.
Greek (Liddell-Scott)
ὀρέγνυμι: ὀρέγω, ἐκτείνω, ἐν χρήσει μόνον κατὰ μετοχ., χεῖρας ὀρεγνὺς Ἰλ. Α. 351, Χ. 37· χεῖρας ὀρεγνύμενος Ἀνθ. Π. 7. 506, πρβλ. Μόσχ. 2. 112.
Greek Monolingual
ὀρέγνυμι (Α)
(μόνο στις μτχ. ὀρεγνύς και ὀρεγνύμενος) ορέγω, απλώνω τα χέρια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ὀρεγ- του ὀρέγω, κατά τα ρ. σε -νυμι (πρβλ. όρνυμι)].
Greek Monotonic
ὀρέγνυμι: = ὀρέγω, μόνο στην μτχ. χεῖρας ὀρεγνύς, σε Ομήρ. Ιλ. — Μέσ., χεῖρας ὀρεγνύμενος, σε Ανθ.
Middle Liddell
= ὀρέγω only in part.]
χεῖρας ὀρεγνύς Il.: Mid., χεῖρας ὀρεγνύμενος Anth.
