νέορτος: Difference between revisions
τούτου δὲ συμβαίνοντος ἀναγκαῖον γίγνεσθαι πάροδον καὶ τροπὰς τῶν ἐνδεδεμένων ἄστρων → but if this were so, there would have to be passings and turnings of the fixed stars
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(mltxt.*?)ῑ(.*?\n\}\})" to "$1ῖ$2") |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=neortos | |Transliteration C=neortos | ||
|Beta Code=ne/ortos | |Beta Code=ne/ortos | ||
|Definition=νέορτον, ([[ὄρνυμι]]) [[newly arisen]], <b class="b3">τί δ' ἐστίν, ὦ παῖ Λαΐου, ν. αὖ</b>; S. ''OC''1507; of persons, [[new]], ἁ ν. ἅδε νύμφα Id.''Tr.''894 (lyr.); also, [[youthful]] (expld. by [[ἔφηβος]], Phot.), τὰν ν. Ἑρμιόναν S.''Fr.''872 (lyr., [[νεοργόν]] or -ουργόν codd. Plu.). | |Definition=νέορτον, ([[ὄρνυμι]]) [[newly arisen]], <b class="b3">τί δ' ἐστίν, ὦ παῖ Λαΐου, ν. αὖ</b>; S. ''OC''1507; of persons, [[new]], ἁ ν. ἅδε νύμφα Id.''Tr.''894 (lyr.); also, [[youthful]] (expld. by [[ἔφηβος]], Phot.), τὰν ν. Ἑρμιόναν [[Sophocles|S.]]''[[Fragments|Fr.]]''872 (lyr., [[νεοργόν]] or -ουργόν codd. Plu.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Latest revision as of 09:45, 23 March 2024
English (LSJ)
νέορτον, (ὄρνυμι) newly arisen, τί δ' ἐστίν, ὦ παῖ Λαΐου, ν. αὖ; S. OC1507; of persons, new, ἁ ν. ἅδε νύμφα Id.Tr.894 (lyr.); also, youthful (expld. by ἔφηβος, Phot.), τὰν ν. Ἑρμιόναν S.Fr.872 (lyr., νεοργόν or -ουργόν codd. Plu.).
German (Pape)
[Seite 243] neu erregt, -entstanden, jung, frisch; τί δ' ἐστὶν νέορτον αὖ; Soph. O. C. 1503, vgl. Trach. 890.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui vient de surgir, d'où
1 nouveau, récent;
2 au fém. jeune femme, nouvelle épouse.
Étymologie: νέος, ὄρνυμι.
Russian (Dvoretsky)
νέορτος: II adj. f новобрачная (νύμφα Soph.).
вновь происшедший: τί δ᾽ ἔστιν νέορτον αὖ; Soph. что случилось нового?
Greek (Liddell-Scott)
νέορτος: -ον, (ὄρνυμι) ὁ νεωστὶ ἐγερθείς, νέος, ἐπὶ πραγμάτων, Σοφ. Ο. Κ. 1507· ἐπὶ προσώπων, ἁ ν. ἅδε νύμφα ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 894· τὰν ν. Ἑρμιόναν ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 791.
Greek Monolingual
νέορτος, -ον (Α)
1. (για πρόσ.) αυτός που μόλις παρουσιάστηκε, πρόσφατος, νέος
2. το αρσ. ως ουσ. ὁ νέορτος
νεανίας, έφηβος («τὰν νέορτον Ἑρμιόναν», Σοφ.)
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ νέορτον
πρόσφατο συμβάν («τί δ' ἐστίν, ὦ παῖ Λαΐον νέορτον αὖ;», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)- + -ορτος (< ὄρνυμι «εγείρω, κινώ»), πρβλ. θέορτος, παλίνορτος].
Greek Monotonic
νέορτος: -ον (ὄρνυμι), αυτός που μόλις εμφανίστηκε, νέος, πρόσφατος, λέγεται για πρόσ. και πράγμ., σε Σοφ.