ἀντίβιος: Difference between revisions
μοχθεῖν τε βροτοῖσ(ιν) άνάγκη → and you mortals must endure trouble (Euripides' Hippolytus 208)
(Bailly1_1) |
(Autenrieth) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=α, ον :<br />adverse, contraire ; <i>adv.</i> • ἀντίβιον IL en face ; <i>acc. fém. ion.</i> • [[ἀντιβίην]] IL en face de, contre, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἀντί]], [[βία]]. | |btext=α, ον :<br />adverse, contraire ; <i>adv.</i> • ἀντίβιον IL en face ; <i>acc. fém. ion.</i> • [[ἀντιβίην]] IL en face de, contre, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἀντί]], [[βία]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=([[βίη]]): [[hostile]], only ἀντιβιοις [[ἐπέεσσι]], Il. 1. 304, Od. 18.415; adv., ἀντίβιον, [[with]] verbs of combating, Il. 3.20, , Il. 11.386; [[also]] [[ἀντιβίην]], *a 278, Il. 5.220. (Both adverbs only in Il.) | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:23, 15 August 2017
English (LSJ)
α, ον, also ος, ον : (βία):—
A opposing force to force: as Adj. in Hom. only in the phrase ἀντιβίοις ἐπέεσσι with wrangling words, Il.1.304, Od.18.415, etc.; ἀ. ὅμιλος hostile, Tryph.624. b Subst., enemy, Jul.Caes.319b (anap.), Nonn.D.2.508, al., Opp.H.5.114. 2 as Adv., ἀντίβιον, = ἀντιβίην, ἀ. μαχέσασθαι Il.3.20; Μενελάῳ ἀντίβιον . . πολεμίζειν ib.435; εἰ μὲν ἀντίβιον . . πειρηθείης 11.386.
German (Pape)
[Seite 250] (βία), Gewalt gegen Gewalt setzend, entgegenkämpfend, Hom. ἀντιβίοισιν ἐπέεσσι μάχεσθαι, καθάπτεσθαι, Il. 1, 304 Od. 18, 415; adverbial, ἀντίβιον μάχεσθαι Il. 3, 20 u. öfter; ἀντιβίᾳ in Prosa.
Greek (Liddell-Scott)
ἀντίβιος: -α, -ον, ὡσαύτως -ος, ον (βία): ὁ ἀντιτάσσων βίαν ἐναντίον βίας: ὡς ἐπίθ. παρ’ Ὁμήρ. μόνον ἐν τῇ φράσει ἀντιβίοισι μαχησαμένῳ ἐπέεσσιν, «ἐναντίοις, ὅ ἐστι στασιαστικοῖς λόγοις» (Σχόλ.), Ἰλ. Α. 304, Ὀδ. Σ. 415, κτλ· οὕτως, ἀντ. ὅμιλος, ἐχθρικός, Τρυφ. 624. 2) ὡς ἐπίρρ., ἀντίβιον = ἀντιβίην, ἀντ. μαχέσασθαι Ἰλ. Γ. 20· Μενελάῳ ἀντίβιον ... πολεμίζειν αὐτ. 435· εἰ μὲν δὴ ἀντίβιον ... πειρηθείης Λ. 386.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adverse, contraire ; adv. • ἀντίβιον IL en face ; acc. fém. ion. • ἀντιβίην IL en face de, contre, τινι.
Étymologie: ἀντί, βία.
English (Autenrieth)
(βίη): hostile, only ἀντιβιοις ἐπέεσσι, Il. 1. 304, Od. 18.415; adv., ἀντίβιον, with verbs of combating, Il. 3.20, , Il. 11.386; also ἀντιβίην, *a 278, Il. 5.220. (Both adverbs only in Il.)
