ἐνναετήρ: Difference between revisions
From LSJ
ἀναγκαίως δ' ἔχει βίον θερίζειν ὥστε κάρπιμον στάχυν, καὶ τὸν μὲν εἶναι, τὸν δὲ μή → But it is our inevitable lot to harvest life like a fruitful crop, for one of us to live, one not. (Euripides, Hypsipyle fr. 60.94ff.)
(Bailly1_2) |
(big3_15) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />habitant.<br />'''Étymologie:''' [[ἐνναίω]]. | |btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />habitant.<br />'''Étymologie:''' [[ἐνναίω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ῆρος, ὁ<br />[[habitante]] c. gen. πόντοιο Mosch.2.123 (var.), χθονός <i>AP</i> 1.10.26, 123 (Sophronius), Ἑλλάδος <i>AP</i> 9.495, πάτρης Opp.<i>H</i>.3.207, cf. 636, Παφίης χθονός Dioscorus 1.2, cf. 11.54. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:30, 21 August 2017
English (LSJ)
ῆρος, ὁ, (ἐνναίω)
A inmate, inhabitant, AP9.495 (Arch.), v.l. in Mosch.2.123:—fem. ἐννᾰέτειρα, APl.4.94 (Arch.).
German (Pape)
[Seite 846] ῆρος, ὁ, der Einwohner, Anth. IX, 495.
Greek (Liddell-Scott)
ἐννᾰετήρ: ῆρος, ὁ, (ἐνναίω) ἔνοικος, κάτοικος, Ἑλλάδος ἐνναετῆρες Ἀνθ. Π. 9. 495, Μόσχ. 2. 119: θηλ. ἐνναέτειρα Ἀνθ. Π. 4. 94.
French (Bailly abrégé)
ῆρος;
adj. m.
habitant.
Étymologie: ἐνναίω.
Spanish (DGE)
-ῆρος, ὁ
habitante c. gen. πόντοιο Mosch.2.123 (var.), χθονός AP 1.10.26, 123 (Sophronius), Ἑλλάδος AP 9.495, πάτρης Opp.H.3.207, cf. 636, Παφίης χθονός Dioscorus 1.2, cf. 11.54.
