κλειδουχέω
ἀνδρῶν γὰρ σωφρόνων μέν ἐστιν, εἰ μὴ ἀδικοῖντο, ἡσυχάζειν → for it is the part of prudent men to remain quiet if they should not be wronged
English (LSJ)
Att. κληδ-,
A to be a κλειδοῦχος, κ. θεᾶς to be her priestess, E.IT1463: abs., -οῦντος Ἀρίστωνος OGI170 (Delos, ii/i B.C.). II γλώσσης πικροῖς κέντροισι κλῃδουχούμενοι, perh. kept in check, E.HF 1288.
German (Pape)
[Seite 1447] = κλῃδουχέω, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κλειδουχέω: Ἀττ. κλῃδ-, εἶμαι κλειδοῦχος, κλ. θεᾶς, εἶμαι ἱέρεια αὐτῆς, Εὐρ. Ι. Τ. 1463. ΙΙ. παρὰ τῷ αὐτῷ ἐν Ἡρ. Μαιν. 1288, εὑρίσκομεν παθ. μετοχ. κλῃδουχούμενοι, ὅπερ ὁ Matthiä ἑρμηνεύει, ἐκ τοῦ πλησίον παρατηρούμενοι, παραφυλαττόμενοι ἀλλ’ ἡ λέξις εἶναι πιθανῶς ἐφθαρμένη, ἴδε Δινδ. ἐν τόπῳ.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
avoir les clefs (d’un temple), être surveillant ou prêtre d’un temple.
Étymologie: κλειδοῦχος.
Greek Monotonic
κλειδουχέω: Αττ. κλῃδ-, μέλ. -ήσω,
I. είμαι κύριος, υπεύθυνος των κλειδιών, κλ. θεᾶς, είμαι ιέρειά της, σε Ευρ.
II. Παθ., παρατηρούμαι στενά, παραφυλάττομαι, στον ίδ.
Middle Liddell
κλειδουχέω,
I. to have charge of the keys, κλ. θεᾶς to be her priestess, Eur.
II. Pass. to be closely watched kept in check, Eur. [from κλειδοῦχος
