ὑπερυψόω

English (LSJ)

   A exalt exceedingly, τινα Ep.Phil.2.9:—Pass., LXXPs. 36(37).35, 96(97).9.

German (Pape)

[Seite 1203] darüber, übermäßig erhöhen, LXX.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπερυψόω: εἰς ὑπερβολὴν ὑψώνω, ἐξαίρω, τινα Ἐπιστ. πρ. Φιλιππ. β΄, 9, Συνεσ. Ἐπιστ. σ. 205Α, Ὠριγέν. τ. 3, σ. 725D, κλπ.· ― Παθ., εἶδον τὸν ἀσεβῆ ὑπερυψούμενον καὶ ἐπαιρόμενον ὡς τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου Ἑβδ. (Ψαλμ. Λϛʹ, 35, √ϛʹ 9).

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
élever outre mesure, exalter.
Étymologie: ὑπέρ, ὑψόω.

English (Strong)

from ὑπέρ and ὑψόω; to elevate above others, i.e. raise to the highest position: highly exalt.

English (Thayer)

ὑπερυψῶ: 1st aorist ὑπερυψωσα; (Ambrose superexalto); metaphorically,
a. to exalt to the highest rank arid power, raise to supreme majesty: τινα, to extol most highly: Song of the Three etc. 28ff; Theod..
c. passive, to be lifted up with pride, exalted beyond measure; to carry oneself loftily: Psalm 37:35>). (Ecclesiastical and Byzantine writings.)

Greek Monotonic

ὑπερυψόω: μέλ. -ώσω, εξαίρω, εκθειάζω κάποιον υπερβολικά, τινά, σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

ὑπερυψόω: высоко возносить (τινα NT).