σφιγγίον

English (LSJ)

τό,

   A bracelet or necklace, Luc.Apol.1.    II a kind of ape, IG14.1302 (Praeneste, -ια perh. fem. sg.), Plin.HN6.173, 10.199.

German (Pape)

[Seite 1051] τό, Schnur, Band, bef. Arm-, Halsband, Luc. pro merc. cond. 1.

Greek (Liddell-Scott)

σφιγγίον: τό, ψέλλιον, περιδέραιον, Λουκ. Ἀπολ. 1.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
bracelet, collier.
Étymologie: σφίγγω.
Syn. ἀμφιδέαι, βραχιονιστήρ, κρίκος, περιβραχιόνιον, περίχειρον, ψέλιον.
Syn. δεράγκη, δέραιον, ἕρμα, ἴσθμιον, μαλάκιον, μάννος, μηνίσκος, ὅρμος, περιδέραιον, περιτραχήλιον, πλόκιον, στρεπτά.

Greek Monotonic

σφιγγίον: τό, περιδέραιο, περιλαίμιο, σε Λουκ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σφιγγίον -ου, τό [σφίγγω] armband; halsketting.

Russian (Dvoretsky)

σφιγγίον: τό ожерелье или браслет Luc.