προεκτίθημι
Ἀνὴρ δίκαιός ἐστιν οὐχ ὁ μὴ ἀδικῶν, ἀλλ' ὅστις ἀδικεῖν δυνάμενος μὴ βούλεται → Non iustus omnis abstinens iniuriae est, sed qui nocere quum potest, tunc abstinet → Gerecht ist nicht schon der Mann, der kein Unrecht tut, sondern wer Unrecht tuen könnte, doch nicht will
English (LSJ)
A put out or publish before, λόγον ζητήματος ib. 1035b; ἔστιν ἃ εἰς τὸ δημόσιον D.C.53.21. 2 build out, as a salient or projection, Ph.Bel.84.6. II set forth or expound before or by way of preface, τὸ πρᾶγμα τοῖς ἀκούουσι π. Arist.Rh.Al.1436a40; δι' ἃ -τεθήκαμεν Demetr.Lac.Herc.1055.23: more freq. in Med., Plb.1.13.1, Str.1.2.31, J.AJ12.2.5: so in pf. Pass., καθότι -τεθείμεθα SIG 685.56 (Magn. Mae., ii B.C.); καθ' ἣν -τεθείμεθα τήρησιν A.D.Synt.70.1, cf. Heliod. ap. Orib.49.21.15. 2 Med., secrete and prepare beforehand, τοῖς ἐμβρύοις ἡ φύσις π. τὴν τροφήν Arist.GA746a3.
German (Pape)
[Seite 719] (s. τίθημι), vorher aus- od. wegsetzen, Arist. gen. an. 2, 7; med., vorher kurz auseinandersetzen, Pol. 1, 13, 1. 3, 1, 5; ἐς τὸ δημόσιον D. C. 53, 21; Rhett. bei Hermog. de invent. 3, 2.
Greek (Liddell-Scott)
προεκτίθημι: ἐκτίθημί τι πρότερον, τι εἰς τὸ δημόσιον Δίων Κ. 53. 21. ΙΙ. Μέσ., ἐκθέτω πρότερον ἢ ἐν εἴδει προλόγου, Ἀριστ. Ρητ. πρ. Ἀλέξ. 30, 2, Πολύβ. 1. 13, κ. ἀλλ.· οὕτως ἐν τῷ παθ. πρκμ. προεκτέθειμαι, Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθῆκαι) 2561b. 55. 2) προκατεργάζομαι, προπαρασκευάζω, τοῖς ἐμβρύοις τὴν τροφὴν Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 2. 7, 4.
Greek Monolingual
Α ἐκτίθημι
1. εκθέτω ή κοινοποιώ προηγουμένως κάτι
2. εκθέτω προκαταρκτικά κάτι («τὰ ἐν τοῑς ἔπεσι τούτοις ζητούμενα προεκθεμένους», Στράβ.)
3. οικοδομώ, κτίζω προέκταση
4. μέσ. προεκτίθεμαι
προπαρασκευάζω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
προ-εκτίθημι meestal med. vooraf uiteenzetten.
